Emmanuił Kwiring: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Anulowanie wersji 60039429 autorstwa Hiroim88 (dyskusja) A co tu jest nowego, oprócz przywróconego infoboksu?
Znacznik: Anulowanie edycji
Hiroim88 (dyskusja | edycje)
Ostatni raz. Potem daje sobie już spokój, sami bawcie się w wikipedie
Linia 1:
{{Polityk infobox
| polityk = Emmanuił Kwiring
| poprzednik = [[SierafimaSerafima Hopner]]
| 2 poprzednik = [[Dmytro Manuilśkyj]]
| 2 do = 4 grudnia 1925
Linia 11:
| następca = [[Stanisław Kosior]]
| do = 2 marca 1919
| grafika = 1988Emanuel CPAKviring 5986 cropped(09.05.1924).jpg
| od = 21 października 1918
| partia = [[Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy]]
| funkcja = [[Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy|I sekretarz KC KP(b)U]]
| miejsce śmierci = [[Moskwa]], [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|RFSRR]], [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]
| data śmierci =
| miejsce urodzenia = Friesenthal, [[gubernia samarska]], [[Imperium Rosyjskie]]
Linia 23:
}}
 
'''Emmanuił Ionowicz Kwiring''', ([[język rosyjski|ros.]] '''Эммануил Ионович Квиринг''') (ur. [[13 września]] [[1888]] we wsi Friesenthal ([[ujezd]] [[Nowouziensk|nowouzienski]] [[gubernia samarska|guberni samarskiej]]), zm. [[26 listopada]] [[1937]] w [[Moskwa|Moskwie]]<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Квиринг Эммануил Ионович |data = |data dostępu = 2020-06-08 |opublikowany = www.sakharov-center.ru |url = https://www.sakharov-center.ru/asfcd/martirolog/?t=page&id=24652}}</ref>) – rosyjskiradziecki komunistadziałacz państwowy i partyjny pochodzenia niemieckiego,. W latach 1918–1919 oraz 1923–1925 pełnił funkcję I sekretarzsekretarza KC [[Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy|KP(b)U]]. i członekOfiara [[KomunistycznaWielki Partiaterror (ZSRR)|wielkiej czystki stalinowskiej w Związku Radzieckiego|WKP(b)Radzieckim]]. Członek Komitetu Centralnego [[RKP(b)Doktor nauk]] i [[WKP(b)Ekonomia|ekonomicznych]] (1923 - 1934).
 
== Życiorys ==
Urodził się na [[Powołże|Powołżu]] w rodzinie niemieckiego kolonisty. Od 1906 roku zaangażowany w działalność [[Partia Socjalistów-Rewolucjonistów|eserowców]]<ref>{{Cytuj |tytuł = 03112 |data dostępu = 2020-06-08 |opublikowany = www.knowbysight.info |url = http://www.knowbysight.info/KKK/03112.asp}}</ref>, po 1912 roku związał się z ruchem bolszewickim. Rok później podjął współpracę z moskiewską ''[[Prawda (gazeta)|Prawdą]]'', pracował też jako sekretarz [[Frakcja (polityka)|frakcji parlamentarnej]] bolszewików w [[Duma Państwowa Imperium Rosyjskiego|Dumie]] IV kadencji.
 
Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] aresztowany i wysłany do [[Dniepr (miasto)Dnipro|Jekaterynosławia]], gdzie wybrano go w skład lokalnego komitetu [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|SDPRR(b)]]. Po [[Rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]] był sekretarzem [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|SDPRR(b)]] oraz przewodniczącym lokalnej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich.
 
Od października 1918 do marca 1919 roku sprawował funkcję I sekretarza KC [[Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy|KP(b)U]]. Wówczas to opowiadał się za ścisłym powiązaniem [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|Ukrainy Radzieckiej]] z [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|RFSRR]] oraz przyłączeniem jej wschodniej części do tzw. [[Doniecko-Krzyworoska Republika Radziecka|Doniecko-Krzyworoskiej Republiki Radzieckiej]]. W 1919 został przewodniczącym Rady Komisarzy Ludowych [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|USRR]]. W latach 1919–1920 pełnił funkcję sekretarza jekaterynosławskiego oddziału [[Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy|KP(b)U]]. W 1921 znalazł się w [[Ryga|Rydze]] w składzie delegacji ukraińsko-rosyjskiej na rozmowy z Polską w sprawie zawarcia [[Traktat ryski (1921)|traktatu pokojowego]], kończącego [[Wojna polsko-bolszewicka|wojnę polsko-bolszewicką]]. Wraz z [[Jurij Kociubynśkyj|Jurijem Kociubińskim]] podpisywał w imieniu Ukrainy Ludowej traktat ryski.
[[Plik:1988 CPA 5986.jpg|mały|Znaczek poczty ZSRR z wizerunkiem Kwiringa, wydany w 1988, z okazji 100. rocznicy jego urodzin]]
Po 1921 roku pełnił funkcję sekretarza komitetu gubernialnego [[Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy|KP(b)U]] w [[Donieck]]u, a w latach 1923-251925 ponownie I sekretarza [[Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy|KP(b)U]]. – dałDał się poznać jako przeciwnik promowanej wówczas przez władze centralne ZSRR [[Polityka ukrainizacji w USRR w latach 1923-19291923–1929|polityki ukrainizacji]], za co był oskarżany przez tzw. narodowych komunistów o sprzyjanie rosyjskiemu [[Szowinizm|szowinizmowi]]. Na XII zjeździe [[RKP(b)]] 25 kwietnia 1923 wybrany na członka Komitetu Centralnego partii bolszewickiej, wybierany na kolejnych zjazdach (XIII-XVI), funkcję sprawował do 26 stycznia 1934.
 
W 1925 roku odwołany do [[Moskwa|Moskwy]], gdzie był wiceprzewodniczącym Gosplanu [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] (1927–30 i 1934-37), instytucji [[Gospodarka planowa|planowania gospodarczego]] [[Pięciolatka|pięciolatek]].
W 1919 roku przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|USRR]], w latach 1919–1920 sekretarz [[Dniepr (miasto)|jekaterynosławskiego]] oddziału [[Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy|KP(b)U]].
 
Od 1930 roku stał na czele Wydziału Ekonomicznego [[Instytut Czerwonej Profesury|Instytutu Czerwonej Profesury]], a w latach 1932–36 przewodniczył Instytutowi Ekonomicznemu Akademii Komunistycznej przy CIK ZSRR.
W 1921 roku znalazł się w [[Ryga|Rydze]] w składzie delegacji sowieckiej na rozmowy z Polską w sprawie zawarcia traktatu pokojowego, kończącego [[Wojna polsko-bolszewicka|wojnę polsko-bolszewicką]] , podpisując wraz z [[Jurij Kociubynśkyj|Jurijem Kociubińskim]] [[Traktat ryski (1921)|pokój ryski]] w imieniu [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|USRR]].
 
W czasie ''[[Wielki terror (ZSRR)|wielkiej czystki]]'' 16 października 1937 roku aresztowany przez [[NKWD]]. 25 listopada 1937 skazany na śmierć przez [[Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR]] z zarzutu ''szkodnictwa i udziału w antysowieckiejantyradzieckiej organizacji terrorystycznej prawicy''. Rozstrzelany następnego dnia. Ciało zostało [[kremacja|skremowane]] na [[Cmentarz Doński|Cmentarzu Dońskim]], prochy pochowane anonimowo.
Po 1921 roku pełnił funkcję sekretarza komitetu gubernialnego [[Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy|KP(b)U]] w [[Donieck]]u, a w latach 1923-25 ponownie I sekretarza [[Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy|KP(b)U]] – dał się poznać jako przeciwnik [[Polityka ukrainizacji w USRR w latach 1923-1929|polityki ukrainizacji]], za co był oskarżany przez tzw. narodowych komunistów o sprzyjanie rosyjskiemu szowinizmowi. Na XII zjeździe [[RKP(b)]] 25 kwietnia 1923 wybrany na członka Komitetu Centralnego partii bolszewickiej, wybierany na kolejnych zjazdach (XIII-XVI), funkcję sprawował do 26 stycznia 1934.
 
Ciało zostało [[kremacja|skremowane]] na [[Cmentarz Doński|cmentarzu Dońskim]], prochy pochowane anonimowo.
W 1925 roku odwołany do [[Moskwa|Moskwy]], gdzie był wiceprzewodniczącym Gosplanu [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] (1927–30 i 1934-37), instytucji [[Gospodarka planowa|planowania gospodarczego]] [[Pięciolatka|pięciolatek]].
 
== Rehabilitacja pośmiertna i upamiętnienie ==
Od 1930 roku stał na czele Wydziału Ekonomicznego [[Instytut Czerwonej Profesury|Instytutu Czerwonej Profesury]], a w latach 1932–36 przewodniczył Instytutowi Ekonomicznemu Akademii Komunistycznej przy CIK ZSRR.
14 marca 1956 został pośmiertnie [[Rehabilitacja prawna|zrehabilitowany]] przez [[Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Квиринг Эммануил Ионович |data dostępu = 2020-06-08 |opublikowany = www.hrono.ru |url = http://www.hrono.ru/biograf/bio_k/kviring.php}}</ref>.
 
Jego imieniem nazwano ulice w [[Donieck|Doniecku]] oraz [[Dniepr (miasto)|Dnieprze]]. W 1988 poczta ZSRR wydała z okazji 100. rocznicy urodzin Emmanuiła Kwiringa znaczek pocztowy z jego wizerunkiem.
W czasie ''[[Wielki terror (ZSRR)|wielkiej czystki]]'' 16 października 1937 roku aresztowany przez [[NKWD]]. 25 listopada 1937 skazany na śmierć przez [[Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR]] z zarzutu ''szkodnictwa i udziału w antysowieckiej organizacji terrorystycznej prawicy''. Rozstrzelany następnego dnia. Ciało zostało [[kremacja|skremowane]] na [[Cmentarz Doński|Cmentarzu Dońskim]], prochy pochowane anonimowo.
 
== BibliografiaOrdery i odznaczenia ==
 
* [http://www.sakharov-center.ru/asfcd/martirolog/?t=page&id=24652 ''Квиринг Эммануил Ионович'']
* [[Order „Znak Honoru”]] (1936)
* [http://www.hrono.ru/biograf/bio_k/kviring.php ''Квиринг Эммануил Ионович'' na portalu hrono.ru]
 
* [http://www.knowbysight.info/KKK/03112.asp ''Квиринг Эммануил Ионович'']
== Przypisy ==
<references />
{{Władca
|poprzednik = [[Serafima Hopner]]
Linia 67 ⟶ 73:
 
{{DEFAULTSORT:Kwiring, Emmanuił }}
[[Kategoria:Eserowcy]]
[[Kategoria:Członkowie Komitetu Centralnego RKP(b) i WKP(b)]]
[[Kategoria:I sekretarze KC KP(b)U i KPU]]
Linia 73 ⟶ 78:
[[Kategoria:Straceni przez rozstrzelanie]]
[[Kategoria:Więźniowie radzieckich więzień]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem „Znak Honoru”]]
[[Kategoria:Eserowcy]]
[[Kategoria:Niemcy na Ukrainie]]
[[Kategoria:Ofiary wielkiegorepresji terroru w ZSRRpolitycznych]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1888]]
[[Kategoria:Zmarli w 1937]]
[[Kategoria:Niemcy na Ukrainie]]
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Dońskim w Moskwie]]
[[Kategoria:Ofiary wielkiego terroru w ZSRR]]