Uście Zielone (gmina): Różnice pomiędzy wersjami

Gminę utworzono [[1 sierpnia]] [[1934]] r. w ramach reformy na podstawie [[Samorząd terytorialny w II Rzeczypospolitej|ustawy scaleniowej]] z dotychczasowych gmin wiejskich: [[Hranitne (obwód tarnopolski)|Baranów]], [[Bobrowniki (rejon monasterzyskiUkraina)|Bobrowniki]], [[Jarhorów]], [[Krasiejów (rejon monasterzyskiUkraina)|Krasiejów]], [[Ladzkie (rejon monasterzyski)|Lackie]], [[Łazarówka (rejon monasterzyski)|Łazarówka]], [[Łuka (rejon monasterzyski)|Łuka]], [[Międzygórze (rejon monasterzyskiUkraina)|Międzygórze]], [[Nizkołyży (rejon monasterzyski)Niskołyzy|Nizkołyzy]], [[Trościańce]], [[Uście Zielone]] i [[Zadarów (rejon monasterzyski)|Zadarów]]<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1934|numer=68|pozycja=631}}.</ref>.

Od września 1939 do lipca 1941 gmina znajdowała się pod [[Okupacja sowiecka ziem polskich (1939–1941)|okupacją ZSRR]], a 1 sierpnia 1941 weszła w skład [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnego Gubernatorstwa]] i nowoutworzonegonowo utworzonego [[Dystrykt Galicja|dystryktu Galicja]]<ref>Z gromady Łazarówka wyodrębniono gromadę [[Dąbrowa (rejon monasterzyski)|Dąbrowa]].</ref>; przyłączono wówczas do niej gromady [[Petryłów (Ukraina)|Petryłów]] i [[Nowosiółka (obwód iwanofrankiwski)|Nowosiółka]] (z nowo wyodrębnioną gromadą [[Złota Lipa (wieś)|Złota Lipa]]) z [[Gmina Niżniów|gminy Niżniów]], należące przed wojną do [[Powiat tłumacki|powiatu tłumackiego]] w [[Województwo stanisławowskie|woj. stanisławowskim]]. Gmina przynależała odtąd do [[Kreishauptmannschaft Czortków|powiatu czortkowskiego]] (''Kreishauptmannschaft Czortków''). W 1943 roku gmina składała się z 16 gromad (Baranów, Bobrowniki, Dąbrowa, Jarhorów, Krasiejów, Ładzkie, Łazarówka, Łuka, Międzygórze, Nizkołyzy, Nowosiółka, Nowosiółka, Trościańce, Uście Zielone, Zadarów i Złota Lipa) i liczyła 16.584 16584&nbsp;mieszkańców<ref>[http://wiki-de.genealogy.net/w/index.php?title=Datei:Generalgouv_gemeindevz_1943.djvu&page=1 ''Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG''].</ref>.