Suspens: Różnice pomiędzy wersjami

'''Suspens''' (ang. ''suspense''{{r|b}}, łac. ''suspensus'', wym. suspens, saspens{{r|o}}) – chwyt określający reakcję [[Emocja|emocjonalną]] widza, wywoływaną przez [[film]] za pomocą manipulacji informacją [[Narracja|narracyjną]]{{r|b}}. Słowo to wywodzi się z łacińskiego ''suspensus'', oznaczającego „zawieszenie”{{r|o}}. Według słownika ''Webster’s Seventh New Collegiate English Dictionary by Merriam Webster'' (1969) suspens jest równieżtakże uczuciem [[Niepewność|niepewności]] umysłowej, [[Niepokój (psychologia)|niepokoju]], [[Proces decyzyjny|niezdecydowania]] lub [[Wątpienie|zwątpienia]]{{r|a}}. W [[Dramat|dramacie]] suspensem jest [[Antycypacja (psychologia)|przewidywanie]] rezultatu [[Fabuła |fabuły]] lub rozwiązanie niepewności, zagadki czy tajemnicy{{r|c|d|e|f}}, zwłaszcza, że wpływa ona na postać, w stosunku do której odczuwa się [[Sympatia|sympatię]]{{r|f}}. Suspens nie dotyczy wyłącznie fikcji.

Określany przez biografów i historyków mianem „mistrza suspensu”{{r|m|n}} [[Alfred Hitchcock]] w rozmowie z [[François Truffaut]]em, odnosząc się do różnic między zaskoczeniem a suspensem, przyznałprzyznawał, że podstawą jest nacisk na czas trwania całego efektu. W jego ocenie klasyczna procedura tworzenia efektu suspensu polega na informowaniu opinii publicznej o niebezpieczeństwie zagrażającemu bohaterowi, który w ogóle nie jest jego świadom: „Spokojnie sobie teraz rozmawiamy, nie dzieje się nic specjalnego, ale gdyby pod stołem była podłożona bomba, nagle, ni stąd, ni zowąd rozległby się: bum! wybuch. Publiczność byłaby zaskoczona, ale ponieważ wcześniejszy przebieg sceny był absolutnie zwyczajny, w tym zaskoczeniu nie byłoby nic interesującego. Teraz rozpatrzmy suspens. Bomba jest pod stołem i publiczność o tym wie, prawdopodobnie widziała podkładającego ją terrorystę. Publiczność wie, że bomba wybuchnie o pierwszej, i wie też, że teraz jest za piętnaście pierwsza, bo w scenografii pokoju jest zegar; ta sama obojętna rozmowa staje się nagle ogromnie interesująca, bo publiczność bierze w niej udział. Ma ochotę ostrzec osoby znajdujące się na ekranie” – argumentował w wywiadzie, który przeprowadzał francuski reżyser [[François Truffaut]]{{r|l}}.