Wikipedia

Alojzy Ehrlich: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m Wycofano edycje użytkownika 188.146.102.107 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Dr. Dunkenstein.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 30:
Był ćwierćfinalistą mistrzostw świata w [[1933]], brązowym medalistą z [[1935]] oraz srebrnym z [[1936]], [[1937]] i [[1939]]. Znalazł się w pierwszej dziesiątce najpopularniejszych sportowców polskich w [[Plebiscyt Przeglądu Sportowego 1934|Plebiscycie "Przeglądu Sportowego"]] w [[1934]]. Na początku [[1930]] Ehrlich, który biegle mówił w ośmiu językach, przeniósł się do Francji. Pozostał jednak wierny Polsce i reprezentował swój rodzinny kraj w kolejnych turniejach. Ehrlich trenował również reprezentację Egiptu w [[1939]] roku w ramach przygotowań do Mistrzostw Świata.
 
Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]], Ehrlich został zatrzymany przez Niemców a następnie wysłany do obozu [[obóz koncentracyjny|koncentracyjnego]] [[Auschwitz-Birkenau|Auschwitz]]. Spędził tam cztery lata. Po tym okresie kilka miesięcy przebywał w [[Obozy niemieckie 1933–1945|niemieckim obozie]] [[Dachau (KL)]]. Od komory gazowej, uratował go fakt że naziści widzieli w nim mistrza świata, wykorzystując jak wszystkich sportowców-więźniów, w misjach propagandowych poza obozem, aby pokazać lokalnej społeczności – więźniów będących "w dobrej kondycji". Po wyzwolenia obozu, Alex ważył tylko 37 kg, na ponad 190 cm wzrostu.
[[II wojna światowa|II wojny światowa]] zastała go we Francji. Miał już bilet na statek do Indii, gdzie planował rozegrać serię meczów pokazowych, ale nie zdążył odpłynąć z Marsylii. W 1940 roku napisał list do władz polskich na uchodźstwie, w którym proponował swoje występy pokazowe w USA i przekazanie pochodzących z tego środków na potrzeby polskiej armii na Zachodzie. Zgłosił się na ochotnika do wojska. Miał wstąpić do polskiej 3 Dywizji Pancernej. W Tuluzie prawdopodobnie pomagał w przerzucaniu polskich żołnierzy przez Pireneje i zbierał informacje dla stacji nadawczych. Jego ogromnym atutem była znajomość wielu języków – mówił po polsku, niemiecku, francusku, angielsku oraz w jidysz. W ostatnich latach wojny ukrywał się w regionie Vichy w miejscowości Bourbon-l’Archambault. W późniejszych relacjach wspominał, że był oficerem zaopatrzeniowym dla francuskiego ruchu oporu. 18 czerwca 1944 roku wpadł podczas łapanki. Podobno od rozstrzelania uratował go fakt bycia znanym pingpongistą. Wywózki do Auschwitz jednak nie uniknął. Spędził tam osiem miesięcy, potem trafił też do Gross Rosen i Dachau, gdzie doczekał wyzwolenia przez wojska amerykańskie. Wówczas przy wzroście 182 centymetrów ważył zaledwie 42 kilogramy, więc można sobie wyobrazić, ile przecierpiał. Rok w różnych szpitalach walczył o powrót do zdrowia.
 
Po roku [[1945]], Ehrlich nadal grał w tenisa, i to z wieloma osiągnięciami. Jednakże, nie reprezentował już więcej Polski, ponieważ z powodu życia na Zachodzie, został uznany za [[persona non grata]] przez władze komunistyczne. W latach od [[1952]] do [[1963]], był członkiem drużyny francuskiej, dochodząc wraz z nią do ćwierćfinału podczas Mistrzostw Świata w roku [[1957]]. Ponadto, w latach 1946 i na początku 1950, Ehrlich wiele razy był mistrzem międzynarodowym w takich państwach, jak Irlandia, Francja, Niemcy i Holandia.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Alojzy_Ehrlich”