Powstał w 1905 wg projektu [[Alexander Neumann|Alexandra Neumanna]] w miejscu dawnego zajazdu z czasów wytyczania [[Trakt środkowogalicyjski|traktu cesarskiego]] (koniec XVIII wieku) i początkowo nosił nazwę ''Pod Czarnym Orłem'', nawiązując do dwugłowego czarnego orła [[Habsburgowie|Habsburgów]], choć orzeł wieńczący fasadę budynku jest jednogłowy. Budowę sfinansował bialski fabrykant, właściciel fabryki wódek i likierów – Jakub Gross.
[[Plik:Hotel Pod Orłem, Bielsko-Biała 001.JPG|thumb|left|180px|Wnętrze]]
Fasada budynku pokryta jest urozmaiconymi ozdobami neobarokowymi w postaci jońskich pilastrów, [[medalion (architektura)|medalionów]] z orłami, lwich pysków i wazonów, a szczyt zdobi stylizowany orzeł i para puttów[[putt]]ów. Wewnątrz zachowany jest [[Architektura secesji|secesyjny]] wystrój [[westybul]]u i klatki schodowej z windą oraz na I piętrze Sala Redutowa o powierzchni 709 m² w stylu [[neorenesans]]owym z pięknymi [[plafon]]ami na suficie, żeliwnymi arkadami i balkonami oraz bogatą dekoracją sztukatorską.
Hotel cieszył się niegdyś dużą sławą, zatrzymywałozatrzymywały się w nim wiele znanychznane osóbosoby, m.in. ostatni cesarz Austrii [[Karol I Habsburg]] z małżonką [[Zyta Burbon-Parmeńska|Zytą Burbon-Parmeńską]] oraz [[Józef Piłsudski]] jako dowódca [[I Brygada Legionów Polskich|I Brygady Legionów Polskich]]. Od początku hotelHotel był centrum życia kulturalnego i towarzyskiego Białej. Tu odbywały się pokazy bialskiego [[Sokół (organizacja)|Sokoła]] i walk zapaśniczych oraz wielepolskie polskichimprezy imprez narodowychnarodowe. Organizowano także występy teatralne oraz bale [[Liga Morska i Kolonialna|Ligi Morskiej i Kolonialnej]]. W 1938 w restauracji Hotelu Pod Orłem bialscy taksówkarze schwytali słynnego śląskiego bandytę [[Nikifor Maruszeczko|Nikifora Maruszeczko]].
W latach 90. XX wieku hotel stracił swą dawną funkcję i stał się [[Biurowiec|biurowcem]] oraz ekskluzywnym [[Centrum handlowe|pasażem handlowym]] ''Pod Orłem''.
