ArcelorMittal Poland Oddział w Krakowie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Galeria: Nieistotny link
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
→‎Historia: Dodanie odnośnika do historii budowy walcowni w nowohuckim kombinacie.
Linia 40:
Budowę kombinatu metalurgicznego rozpoczęto 26 kwietnia 1950. W maju 1953 dokonano w zakładach odlewniczych pierwszego wytopu żelaza. Za oficjalny dzień otwarcia huty uważa się [[Narodowe Święto Odrodzenia Polski|22 lipca]] 1954 r. – wówczas odbył się pierwszy spust [[Surówka hutnicza|surówki]] z [[wielki piec|wielkiego pieca]] nr 1<ref>{{cytuj książkę | tytuł = „Kryptonim Gigant”. Dzieje nowohuckiego kombinatu w latach 1949-1958 | wydawca = Muzeum Historyczne Miasta Krakowa | miejsce = Kraków | data = 2008 | strony = 31 | isbn = 978-83-89599-64-3 | rozdział = Dzieje nowohuckiego kombinatu w latach 1949-1958 | imię r = Leszek J. | nazwisko r = Sibila}}</ref>, w tym samym czasie rozpoczęły pracę [[elektrownia]], [[aglomerownia]] i [[koksownia]]. Kombinat metalurgiczny 21 stycznia 1954 otrzymał nazwę Huty im Lenina. W 1955 r. otrzymano stal z pierwszego [[Piec martenowski|pieca martenowskiego]] i rozpoczęła pracę walcownia-zgniatacz. Wówczas w skład kombinatu wchodziły: stalownia martenowska, [[Wielki piec|wielkie piece]], zakład materiałów ogniotrwałych, [[siłownia]], walcownia blach karoseryjnych, walcownia blach gorących, wydział rur zgrzewanych, [[ocynkownia]], aglomerownia i koksownia.
 
W latach 70. XX w. uruchomiono stalownię konwertorową i walcownię slabing<ref>{{Cytuj |tytuł = Japończycy w Nowej Hucie realizowali ważny projekt. Wysłali dwie wiadomości: “Jesteśmy” i “skończyliśmy” |data = 2020-05-08 |data dostępu = 2020-07-11 |opublikowany = Krowoderska.pl |url = https://krowoderska.pl/nowa-huta-wyjscie-z-raju-japonczycy-przez-rok-projekt/ |język = pl-PL}}</ref>, w koksowni działało 12 [[Piec koksowniczy|baterii koksowniczych]], spiekalnia z dziesięcioma taśmami, pięć wielkich pieców i stalownia martenowska z dziewięcioma piecami. W tym czasie huta zatrudniała prawie 40 tys. osób i produkowała ok. 6,7 mln ton [[stal]]i rocznie. W 1996 uruchomiono instalację ciągłego odlewania stali oraz trzy stanowiska obróbki pozapiecowej.
 
W roku 2010 huta była jedynym w Polsce producentem blachy o grubości poniżej 6 mm. Ma linie elektrolitycznego cynkowania i wytwarza blachy karoseryjne. W 1996 uruchomiono linię ciągłego odlewania stali o wydajności 2 mln ton. Przekształcenia własnościowe po roku 1989 doprowadziły do powstania – z dawnych wydziałów i zakładów – kilkunastu spółek z udziałem huty. Na początku lat 90. zamknięto wydziały uciążliwe dla środowiska, m.in. stalownię martenowską, walcownie: zgniatacz i slabing. Wyburzono trzy wielkie piece.