Wersja z 21:06, 9 maj 2020 edytuj Paweł Ziemian BOT (dyskusja \| edycje) Boty 1 384 060 edycji Poprawiam gołe linki w szablonach cytowania ← poprzednia edycja		Wersja z 23:02, 11 lip 2020 edytuj anuluj edycję Chaplin2222 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 15 507 edycji drobne merytoryczne, źródła/przypisy, kat. następna edycja →
Linia 32: Był synem [[porucznik]]a [[Rezerwa\|rezerwy]] [[Wojsko Polskie (II RP)\|WP]] Józefa, który zamordowany został w [[Katyń\|Katyniu]]<ref>W Katyniu zamordowanych zostało dwóch poruczników WP noszących nazwisko Strzałkowski: Józef rocznik 1889 i Leopold rocznik 1887.</ref>. W 1940 razem z matką został [[Deportacja (politologia)\|deportowany]] do [[Kazachstan]]u, gdzie pracował jako traktorzysta w [[kołchoz]]ie. W maju 1943 wstąpił do [[1 Warszawska Dywizja Piechoty\|1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki]] i przydzielony został do [[2 Berliński Pułk Piechoty\|2 pułku piechoty]], na stanowisko [[Rozpoznanie (wojsko)\|zwiadowcy]]. Walczył w [[bitwa pod Lenino\|bitwie pod Lenino]]. Następnie ukończył [[Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych\|Oficerską Szkołę Piechoty im. Tadeusza Kościuszki]] w [[Riazań\|Riazaniu]] i dowodził plutonem na szlaku bojowym [[1 Armia Wojska Polskiego\|1 Armii Wojska Polskiego]]. Po wojnie służył w [[Wojska Ochrony Pogranicza\|Wojskach Ochrony Pogranicza]]. Według materiałów zgromadzonych w archiwum [[Instytut Pamięci Narodowej\|Instytutu Pamięci Narodowej]] był w latach 1947–1950 tajnym informatorem (tajnym współpracownikiem) [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego\|Urzędu Bezpieczeństwa]] o pseudonimie „Tomasz”<ref>{{Cytuj stronę \| url = https://inwentarz.ipn.gov.pl/showDetails?id=438403&q=sebastian%20strza%C5%82kowski&page=1&url= \| tytuł = Inwentarz archiwalny \| opublikowany = ipn.gov.pl \| data dostępu = 2020-06-24}}</ref>. Po wojnie służył w [[Wojska Ochrony Pogranicza\|Wojskach Ochrony Pogranicza]]. Od 1950 zajmował odpowiedzialne stanowiska w służbach kwatermistrzowskich Sił Zbrojnych [[Polska Rzeczpospolita Ludowa\|PRL]]. Między innymi dowodził batalionem budowlanym, był wykładowcą służby kwaterunkowo-budowlanej w [[Akademia Sztabu Generalnego\|Akademii Sztabu Generalnego WP]] i zastępcą dowódcy [[Marynarka Wojenna\|Marynarki Wojennej]] do spraw technicznych. W latach 1969–1974 pełnił obowiązki komendanta [[Wyższa Oficerska Szkoła Samochodowa\|Wyższej Oficerskiej Szkoły Samochodowej im. gen. Aleksandra Waszkiewicza]] w [[Piła (miasto)\|Pile]]. 12 października 1972 awansowany na [[Generał#We współczesnym Wojsku Polskim\|generała brygady]]. W latach 1974–1977 wypełniał obowiązki na stanowisku [[kwatermistrz]]a – zastępcy dowódcy [[Pomorski Okręg Wojskowy\|Pomorskiego Okręgu Wojskowego]]. Od 1977 do 1986 był szefem [[Służba Zakwaterowania i Budownictwa Wojska Polskiego\|Służby Zakwaterowania i Budownictwa]] – zastępcą [[Główne Kwatermistrzostwo Wojska Polskiego\|Głównego Kwatermistrza]]. W 1978 awansował na generała dywizji. W 1987 pożegnany przez ministra obrony narodowej gen. armii [[Florian Siwicki\|Floriana Siwickiego]] w związku z zakończeniem zawodowej służby wojskowej i przeniesiony w stan spoczynku. W latach 1988–1990 był członkiem [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa\|Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]]<ref>[https://web.archive.org/web/20151117085436/http://www.radaopwim.gov.pl/media/pliki/sklad_Rady_OPWIM_1988_2011.pdf ''Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011''] radaopwim.gov.pl [dostęp 2011-11-06]</ref>, a w latach 1979 i 1985 był wybierany w skład Rady Naczelnej [[Związek Bojowników o Wolność i Demokrację\|ZBoWiD]].▼ ▲~~Po wojnie służył w [[Wojska Ochrony Pogranicza\|Wojskach Ochrony Pogranicza]].~~ Od 1950 zajmował odpowiedzialne stanowiska w służbach kwatermistrzowskich Sił Zbrojnych [[Polska Rzeczpospolita Ludowa\|PRL]]. Między innymi dowodził batalionem budowlanym, był wykładowcą służby kwaterunkowo-budowlanej w [[Akademia Sztabu Generalnego\|Akademii Sztabu Generalnego WP]] i zastępcą dowódcy [[Marynarka Wojenna\|Marynarki Wojennej]] do spraw technicznych. W latach 1969–1974 pełnił obowiązki komendanta [[Wyższa Oficerska Szkoła Samochodowa\|Wyższej Oficerskiej Szkoły Samochodowej im. gen. Aleksandra Waszkiewicza]] w [[Piła (miasto)\|Pile]]. 12 października 1972 awansowany na [[Generał#We współczesnym Wojsku Polskim\|generała brygady]]. W latach 1974–1977 wypełniał obowiązki na stanowisku [[kwatermistrz]]a – zastępcy dowódcy [[Pomorski Okręg Wojskowy\|Pomorskiego Okręgu Wojskowego]]. Od 1977 do 1986 był szefem [[Służba Zakwaterowania i Budownictwa Wojska Polskiego\|Służby Zakwaterowania i Budownictwa]] – zastępcą [[Główne Kwatermistrzostwo Wojska Polskiego\|Głównego Kwatermistrza]]. W 1978 awansował na generała dywizji. W 1987 pożegnany przez ministra obrony narodowej gen. armii [[Florian Siwicki\|Floriana Siwickiego]] w związku z zakończeniem zawodowej służby wojskowej i przeniesiony w stan spoczynku. W latach 1988–1990 był członkiem [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa\|Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]]<ref>[https://web.archive.org/web/20151117085436/http://www.radaopwim.gov.pl/media/pliki/sklad_Rady_OPWIM_1988_2011.pdf ''Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011''] radaopwim.gov.pl [dostęp 2011-11-06]</ref>, a w latach 1979 i 1985 był wybierany w skład Rady Naczelnej [[Związek Bojowników o Wolność i Demokrację\|ZBoWiD]]. W okresie [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)\|stanu wojennego]] w Polsce (1981-1983) był pełnomocnikiem Komitetu Obrony Kraju - komisarzem wojskowym w Ministerstwie Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Linia 106 ⟶ 108: [[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Witomińskim]] [[Kategoria:Polacy odznaczeni Orderem Wojny Ojczyźnianej]] [[Kategoria:Tajni współpracownicy Służby Bezpieczeństwa PRL]] [[Kategoria:Uczestnicy walk na przyczółku warecko-magnuszewskim (1944)]] [[Kategoria:Uczestnicy bitwy pod Lenino (1943)]]

Sebastian Strzałkowski: Różnice pomiędzy wersjami