Enya: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
CiaPan (dyskusja | edycje)
m →‎Występy na żywo: brakujące parametry szablonu {{cytuj}}, w tym URL
CiaPan (dyskusja | edycje)
m lit., int., drobne redakcyjne, drobne techniczne
Linia 57:
W marcu 1987 roku, dwa miesiące przed wyemitowaniem serii w telewizji, 40-minutowy wybór ścieżki dźwiękowej został wydany jako pierwszy solowy album ''Enyi'' , zatytułowany ''[[Enya (album)|Enya]]'', autorstwa BBC Records w Wielkiej Brytanii<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/wm-1.htm}}</ref> i [[Atlantic Records]] w Stanach Zjednoczonych. Ta ostatnia promowała go z napisem "New Age" na opakowaniu. Nicky później uznał to za „tchórzliwą rzecz do zrobienia”<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = enyabookofdays.com |url = http://enyabookofdays.com/articles/wm-12.htm}}</ref>. Album zyskał wystarczająco dużą uwagę publiczną, aby osiągnąć numer 8 na [[Albums Chart|irlandzkiej liście przebojów]] i numer 69 na [[UK Albums Chart|brytyjskiej liście albumów]]<ref>{{Cytuj |tytuł = ENYA {{!}} full Official Chart History {{!}} Official Charts Company |data = 2016-07-13 |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = web.archive.org |url = https://web.archive.org/web/20160713144026/http://www.officialcharts.com/artist/29512/enya/}}</ref>. ''[[I Want Tomorrow]]'' został wydany jako pierwszy singiel Enyi<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/wm-1.htm}}</ref>. ''Boadicea'' została wykorzystana przez [[Fugees|The Fugees]] w piosence z 1996 roku ''Ready or Not''. Grupa nie zwróciła się o pozwolenie, ani nie wyraziła uznania, co spowodowało, że Enya zagroziła działaniem prawnym. Grupa uznała Eithne i uiściła opłatę w wysokości około 3 mln USD<ref>{{Cytuj odcinek|tytuł=Pras on Fugees Breaking Up, Didn't Know Wyclef Got Lauryn Hill Pregnant|url=https://www.youtube.com/watch?v=jysYLcLo1AA|autorzy=djvlad|data dostępu=2019-06-23|emisja=2016-10-14}}</ref>. Później w 1987 roku pojawiła się w debiutanckim albumie [[Sinéad O’Connor|Sinéad O'Connor]] ''[[The Lion and the Cobra]]'', recytując [[Psalm 91]] po irlandzku w utworze ''Never Get Old''<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/wm-5.htm}}</ref>.
 
Kilka tygodni po wydaniu debiutanckiego albumu, Enya podpisała kontrakt z [[Warner Music Group|Warner Music UK]] po tym, jak Rob Dickins, przewodniczący wytwórni i fan [[Clannad]], polubił ''Enyę'' i "słuchał jej każdego wieczora przed pójściem spać"<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = enyabookofdays.com |url = http://enyabookofdays.com/articles/wm-2.htm}}</ref>. Przypadkiem spotkał Enyę i Ryanów podczas ceremonii wręczenia nagród [[Irish Recorded Music Association]] w Dublinie i dowiedział się, że Enya myśli o podpisaniu z konkurencyjną wytwórnią. Dickins skorzystał z okazji i podpisał kontrakt z Warner Music za cenę {{nowrap|75 000}} funtów<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/wm-19.htm}}</ref>, przyznając jej możliwość pisania i nagrywania z artystyczną swobodą, minimalną ingerencją wytwórni i bez ustalonych terminów zakończenia albumów<ref>{{Cytuj |autor = Emmis Communications |tytuł = Orange Coast Magazine |data = 1992-03 |data dostępu = 2019-06-23 |wydawca = Emmis Communications |url = https://books.google.com/books?id=9BEEAAAAMBAJ&pg=PA120#v=onepage&q=enya%20shepherd%20moons |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = enyabookofdays.com |url = http://enyabookofdays.com/articles/wm-12.htm}}</ref>. Dickins powiedział: „Czasami podpisujesz akt, aby zarabiać pieniądze, a czasem podpisujesz akt, by tworzyć muzykę. To było wyraźnie to drugie. Chciałem po prostu zaangażować się w tę muzykę”<ref>{{Cytuj |autor = Nielsen Business Media Inc |tytuł = Billboard |data = 1994-07-23 |data dostępu = 2019-06-23 |wydawca = Nielsen Business Media, Inc. |url = https://books.google.com/books?id=YAgEAAAAMBAJ&pg=PA119#v=onepage&q=enya%20shepherd%20moons |język = en}}</ref>. Enya następnie opuściła [[Atlantic Records|Atlantic]] i podpisała kontrakt z [[Geffen Records]], aby obsłużyć jej amerykańską dystrybucję<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = enyabookofdays.com |url = http://enyabookofdays.com/articles/wm-12.htm}}</ref>.
 
Dzięki zielonemu światu do produkcji nowego albumu, Enya nagrywała ''[[Watermark]]'' od czerwca 1987 r. do kwietnia 1988 r.<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data = 2016-03-04 |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = web.archive.org |url = https://web.archive.org/web/20160304102850/http://enyabookofdays.com/articles/wm-32.htm}}</ref>. Początkowo nagrano ją w Aigle Studio w wersji analogowej, zanim Dickins poprosił o ponowne nagranie jej cyfrowo w Orinoco Studios w [[Bermondsey]] w Londynie<ref>{{Cytuj |tytuł = BS-TBS「SONG TO SOUL〜永遠の一曲〜」 |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.bs-tbs.co.jp |url = https://www.bs-tbs.co.jp/songtosoul/ |język = ja}}</ref>''. [[Watermark]]'' został wydany we wrześniu 1988 r. i stał się niespodziewanym hitem, osiągając 5 miejsce w Wielkiej Brytanii<ref>{{Cytuj |tytuł = ENYA {{!}} full Official Chart History {{!}} Official Charts Company |data = 2016-07-13 |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = web.archive.org |url = https://web.archive.org/web/20160713144026/http://www.officialcharts.com/artist/29512/enya/}}</ref> i numer 25 na ''Billboard'' 200 w Stanach Zjednoczonych po jego wydaniu w styczniu 1989 r.<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya - Chart history {{!}} Billboard |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.billboard.com |url = https://www.billboard.com/artist/301786/enya/chart?f=305&sort=date}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = enyabookofdays.com |url = http://enyabookofdays.com/articles/wm-12.htm}}</ref>. Główny singiel ''[[Orinoco Flow]]'', był ostatnim utworem napisanym na ten album. Początkowo nie był to singiel, ale Enya i Ryans wybrali go po tym, jak Dickins kilkakrotnie poprosił o singiel jako żart, wiedząc, że muzyka Enyi nie nadaje się na Top 40. Dickins i Ross Cullum są wymienieni w tekstach piosenek<ref name=":6">''Watermark'' (Media notes). WEA Japan. 2009. WPCR-13298.</ref>. ''[[Orinoco Flow]]'' stał się międzynarodowym hitem w pierwszej dziesiątce i przez trzy tygodnie był numerem jeden w Wielkiej Brytanii<ref>{{Cytuj |tytuł = ENYA {{!}} full Official Chart History {{!}} Official Charts Company |data = 2016-07-13 |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = web.archive.org |url = https://web.archive.org/web/20160713144026/http://www.officialcharts.com/artist/29512/enya/}}</ref> pierwszym z wytwórni Warner, który osiągnął pierwsze miejsce w ciągu sześciu lat<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/wm-19.htm}}</ref>. Nowo odkryty sukces spowodował, że Enya zyskała międzynarodową sławę i otrzymała oferty wykorzystania jej muzyki w reklamach telewizyjnych<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/wm-26.htm}}</ref> Spędziła rok podróżując po całym świecie, aby promować album, który zwiększył jej ekspozycję poprzez wywiady i występy na żywo<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/wm-29.htm}}</ref>. W 1996 r. ''[[Watermark]]'' sprzedał się w ilości przekraczającej 1,2 miliona egzemplarzy w Wielkiej Brytanii i 4 miliony w Stanach Zjednoczonych.
Linia 75:
W 2001 roku Enya zgodziła się napisać i zagrać w dwóch utworach do ścieżki dźwiękowej ''[[Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia|Władcy Pierścieni: Drużyna Pierścienia]]'' (2001) na prośbę reżysera [[Peter Jackson|Petera Jacksona]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Into the Mystic |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = disquiet.com |url = https://disquiet.com/2002/02/01/into-the-mystic/}}</ref>. Jego kompozytor [[Howard Shore]] „wyobrażał sobie jej głos”, gdy pisał partyturę filmu, co czyni wyjątkowy wyjątek włączeniem innego artysty do jednej ze ścieżek dźwiękowych<ref name=":7">{{Cytuj |autor = Adams, Doug |tytuł = http://www.lordoftherings-soundtrack.com/fotr_annotated_score_2.pdf |data = 2005}}</ref>. Po locie do Nowej Zelandii, aby obserwować filmowanie i obejrzeć fragment filmu<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya News: Time and Time Again |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = enyabookofdays.com |url = http://enyabookofdays.com/articles/adwr-27.htm}}</ref>, Enya wróciła do Irlandii i skomponowała ''Aníron (Theme for Aragon and Arwen)'' z tekstami Romy Ryan w JRR Tolkienowskim fikcyjnym język elfów [[Sindarin]] oraz ''May It Be'', śpiewany, w języku angielskim i innym języku tolkienowskim [[Quenya|quenyi]]. Shore oparł swoje orkiestracje wokół nagranych wokali i motywów Enyi, aby stworzyć „płynny dźwięk”<ref name=":7" />. W 2002 r. Enya wydała ''May It Be'' jako singiel, który przyniósł jej nominację do [[Nagroda Akademii Filmowej|Oscara]] za najlepszą oryginalną piosenkę. Wystąpiła na żywo podczas ceremonii rozdania nagród 74. Akademii wraz z orkiestrą w marcu 2002 r.<ref>{{Cytuj |autor = Rolling Stone, Rolling Stone |tytuł = Rock At the Oscars |data = 2011-02-01 |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = Rolling Stone |url = https://www.rollingstone.com/music/music-lists/rock-at-the-oscars-206860/ |język = en-US}}</ref> a później przytoczyła moment jako wyróżnienie jej kariery<ref>{{Cytuj |autor = Lauren Murphy |tytuł = Enya breaks her silence on fame, privacy and music |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = The Irish Times |url = https://www.irishtimes.com/life-and-style/people/enya-breaks-her-silence-on-fame-privacy-and-music-1.2428630 |język = en}}</ref>.
 
Enya podjęła dodatkowe projekty studyjne w 2001 i 2002 roku. Pierwszym z nich była praca nad ścieżką dźwiękową do japońskiego filmu romantycznego ''Calmi Cuori Appassionati'' (2001), który został następnie wydany jako ''Themes z Calmi Cuori Appassionati'' (2001). Album składa się z utworów obejmujących karierę od ''[[Enya (album)|Enyi]]'' po ''[[A Day Without Rain]]'' z dwoma [[Strona A i strona B|stronami B]]. Album trafił na numer 2 w Japonii i stał się drugim, w którym Enya sprzedała milion kopii w kraju<ref>{{Cytuj |autor = Nielsen Business Media Inc |tytuł = Billboard |data = 2001-11-10 |data dostępu = 2019-06-23 |wydawca = Nielsen Business Media, Inc. |url = https://books.google.com/books?id=ABIEAAAAMBAJ&pg=PA62#v=onepage&q=Themes%20from%20Calmi%20Cuori%20Appassionati |język = en}}</ref>. W listopadzie 2002 ukazał się album ''[[Only Time: The Collection|Only Time - The Collection]],'' składający się z 51 utworów nagranych w trakcie jej kariery, którywydany otrzymałw limitowanąlimitowanej liczbęliczbie {{nowrap|200 000}} kopii.
 
We wrześniu 2003 roku Enya powróciła do Aigle Studio, aby rozpocząć pracę nad swoim szóstym albumem studyjnym ''[[Amarantine]]''<ref>{{Cytuj |autor = Enya. |tytuł = Water shows the hidden heart |data = 2005 |data dostępu = 2019-06-23 |isbn = 0955201101 |miejsce = [Killiney] |wydawca = Valley-dwellers |oclc = 137208600 }}</ref>. Roma powiedział, że tytuł oznacza „wieczny”<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: Amarantine. Enya Expands Lyrical Language |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/amaran_13.htm}}</ref>. Album jest pierwszym przykładem śpiewu Enyi w ''Loxian'' - fikcyjnym języku stworzonym przez Romę, który powstał, gdy Enya pracowała nad ''Water Shows the Hidden Heart''. Po wielu próbach zaśpiewania piosenki po angielsku, irlandzku i łacinie, Roma zaproponowała nowy język oparty na dźwiękach, które Enya śpiewała podczas tworzenia swoich piosenek. Okazało się to być sukcesem, a Enya zaśpiewała ''Less Than a Pearl'' i ''The River Sings'' w ten sam sposób. Roma pracowała nad tym językiem dalej, tworząc „kulturę i historię” za sobą otaczającą ludność ''Loxian'', którzy są z innej planety<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: Amarantine. Enya Expands Lyrical Language |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/amaran_13.htm}}</ref>. ''Sumiregusa (Wild Violet)'' jest zaśpiewany po japońsku<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: Amarantine. Enya Expands Lyrical Language |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/amaran_13.htm}}</ref>. ''[[Amarantine]]'' odniosła globalny sukces, osiągając 6 pozycję na liście ''[[Billboard 200|Billboard]]'' [[Billboard 200|200]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya - Chart history {{!}} Billboard |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.billboard.com |url = https://www.billboard.com/artist/301786/enya/chart?f=305&sort=date}}</ref> i 8 na liście w Wielkiej Brytanii<ref>{{Cytuj |tytuł = ENYA {{!}} full Official Chart History {{!}} Official Charts Company |data = 2016-07-13 |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = web.archive.org |url = https://web.archive.org/web/20160713144026/http://www.officialcharts.com/artist/29512/enya/}}</ref>. W Stanach Zjednoczonych sprzedano ponad milion certyfikowanych kopii, co stanowi znaczny spadek sprzedaży w porównaniu z jej poprzednimi albumami. Enya zadedykowała album producentowi [[BBC]] Tony'emu McAuleyowi, który zlecił Enyi napisanie ścieżki dźwiękowej do ''[[The Celts]]'', po jego śmierci w 2003 roku<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: Amarantine |data = 2016-03-04 |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = web.archive.org |url = https://web.archive.org/web/20160304110637/http://enyabookofdays.com/articles/amaran_23.htm}}</ref>. Singiel [[Amarantine (singel)|Amarantine]] został wydany w grudniu 2005 roku<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: Amarantine. Enya Expands Lyrical Language |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/amaran_13.htm}}</ref>.Świąteczna edycja specjalna ''Christmas Special Edition'' została wydana w 2006 r., a następnie wydana została wersja Deluxe.
Linia 93:
[[Plik:Enya House.jpg|thumb|left|[[Plik:Enya Castle.jpg|bezramki|220x220px]][[Plik:Enya Castle 2.jpg|bezramki]]Rezydencja wokalistki w [[Killiney]] w [[Irlandia|Irlandii]]]]W 1997 roku Enya kupiła [[Zamek Manderley|Manderley Castle]], wiktoriański dom [[Zabytki Wielkiej Brytanii|klasy A]] w [[Killiney]] w hrabstwie Dublin za 2,5 miliona funtów na aukcji<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: Amarantine. Enya pad will be a fortress |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = enyabookofdays.com |url = http://enyabookofdays.com/articles/amaran_11.htm}}</ref>. Dawniej znana jako ''Victoria and Ayesha Castle'', przemianowała zamek po domu z książki ''Rebecca'' autorstwa [[Daphne du Maurier]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya News: Enya's Fortress Home |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/nextalbum-1.htm}}</ref>. W 2009 roku, podczas trzyletniej przerwy w muzyce, Enya kupiła dom w południowej Francji<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya on ‘Breaking Bad,’ Dustin Hoffman, and Her First Album in 7 Years |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.yahoo.com |url = https://www.yahoo.com/entertainment/enya-loves-breaking-bad-dustin-hoffman-being-221200433.html |język = en-US}}</ref>
 
Od lat 80. Enya przyciągnęła uwagę kilku stalkerów. W 1996 r. Włoch, który widziany był w Dublinie ze zdjęciem Enyi na szyi, dźgnął się przed pubem rodziców piosenkarki po wyrzuceniu z lokalu<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya escapes intruder by hiding in panic room |data = 2005-10-05 |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = The Independent |url = http://www.independent.co.uk/news/world/europe/enya-escapes-intruder-by-hiding-in-panic-room-317211.html |język = en}}</ref>. W maju 2005 r. Enya wydała około {{nowrap|250 000}} funtów na poprawę bezpieczeństwa, pokrycie luk w zewnętrznej ścianie zamku oraz zainstalowanie pachołków i żelaznych balustrad<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: Amarantine. Enya pad will be a fortress |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = enyabookofdays.com |url = http://enyabookofdays.com/articles/amaran_11.htm}}</ref>. Pomimo tych ulepszeń, w październiku 2005 r. dwie osoby włamały się do jej domu. Jedna zaatakowała i związała jedną z pokojówek wokalistki i uciekła z kilkoma przedmiotami Enyi po tym, jak podniosła alarm w swoim pokoju bezpieczeństwa<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya's castle invaded by stalker |data = 2005-10-03 |data dostępu = 2019-06-23 |url = http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/northern_ireland/4305058.stm |język = en-GB}}</ref>.
 
Enya znana jest z utrzymywania prywatnego stylu życia, mówiąc: „Muzyka jest tym, co się sprzedaje. Nie ja ani to, za czym stoję ... zawsze tak chciałam”<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: Paint the Sky with Stars |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/ptsws-12.htm}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: The Memory of Trees |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/tmot-3.htm}}</ref>. Nie jest zamężna i jest ciotką zastępczą dla dwóch dziewczynek<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: Amarantine: Enya, the invisble star. |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/amaran_16.htm}}</ref>. W 1991 roku powiedziała: „Boję się małżeństwa, ponieważ obawiam się, że ktoś może mnie chcieć z powodu tego, kim jestem, a nie dlatego, że mnie kocha...”<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days:Shepherd Moons Article |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = enyabookofdays.com |url = http://enyabookofdays.com/articles/sm-2.htm}}</ref>. Jej związek z „hiszpańskim mężczyzną” zakończył się w 1997 r.<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: Paint the Sky with Stars |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/ptsws-12.htm}}</ref> - mniej więcej wtedy, gdy rozważała ograniczenie czasu na muzykę, aby mieć rodzinę, ale stwierdziła, że ​​wywiera to na nią presję i „poszła drogą, którą chciała iść"<ref>{{Cytuj |autor = John Aizlewood |tytuł = Interview: Enya |czasopismo = The Guardian |data = 2000-11-20 |data dostępu = 2019-06-23 |issn = 0261-3077 |url = https://www.theguardian.com/culture/2000/nov/20/artsfeatures2 |język = en-GB}}</ref>. Deklaruje się jako „bardziej duchowa niż religijna... czerpię z religii to, co lubię”<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: The Memory of Trees |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/tmot-13.htm}}</ref>.
 
W 2006 r. Enya uplasowała się na trzecim miejscu na liście najbogatszych irlandzkich artystów estradowych z szacowaną fortuną 75 milionów funtów i numerem 95 w liście ''Sunday Times'' najbogatszych 250 Irlandczyków<ref>{{Cytuj |tytuł = The Times & The Sunday Times |data dostępu = 2019-06-23 |opublikowany = www.thetimes.co.uk |url = https://www.thetimes.co.uk/ |język = en}}</ref>.
Linia 102:
 
== Występy na żywo ==
Enya nigdy nie odbyła trasy koncertowej, mimo licznych próśb z całego świata i wspominaniuwspominania o pomyśle od późnych lat 80. Powiedziała, że początkowo nie zgadzała się w tej sprawie z Warner Music, ponieważ wytwórnia wyobrażała sobie jej występ na scenie „z fortepianem... może z dwoma lub trzema syntezatorami i to wszystko”<ref name=":8" />. Enya wyjaśniła, że czas poświęcony jej albumom powoduje, że pozostaje jej już niewiele czasu na planowanie innych projektów<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya: Paint the Sky with Stars |data dostępu = 2019-06-25 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/ptsws-12.htm}}</ref>. Wyraziła również trudność w odtworzeniu na scenie jej muzyki. W 1996 roku Nicky Ryan powiedział, że Enya otrzymała ofertę wartą prawie {{nowrap|500 000}} funtów na wykonanie koncertu w Japonii<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya Book of Days |data dostępu = 2019-06-25 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/tmot-7.htm}}</ref>. W 2016 wokalistka opowiedziała o perspektywie koncertu na żywo, kiedy ujawniła rozmowy z Ryanami podczas jej trzyletniej przerwy po ''[[And Winter Came]] ...'' (2008), aby wykonać koncert w Metropolitan Opera House w Nowym Jorku, który miał być transmitowany do kin na całym świecie. Zanim mogło się to wydarzyć, Nicky zasugerował, aby weszła do studia i nagrała „wszystkie hity” na żywo z orkiestrą i chórem, aby zobaczyć, jak będą brzmieć<ref name=":8" />.
 
Enya śpiewała na żywo i z playbacku podczas różnych koncertów, wydarzeń i ceremonii w trakcie całej swojej kariery, zwykle podczas swoich ogólnoświatowych wycieczek prasowych każdego albumu<ref>{{Cytuj |tytuł = Enya set for return to limelight with album and tour |data = 2012-06-25 |data dostępu = 2019-06-25 |opublikowany = EnyaBlues |url = http://enya.sk/2012/06/enya-set-for-return-to-limelight-with-album-and-tour/ |język = en-GB}}</ref>. W grudniu 1995 roku zaśpiewała ''[[Anywhere Is]]'' na koncercie świątecznym w Watykanie z udziałem papieża [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]], który spotkał się z nią i podziękował jej za występ<ref name=":9">{{Cytuj |tytuł = Enya: Paint the Sky with Stars |data dostępu = 2019-06-25 |opublikowany = www.enyabookofdays.com |url = http://www.enyabookofdays.com/articles/ptsws-12.htm}}</ref>. W kwietniu 1996 r. piosenkarka zaśpiewała tę samą piosenkę, podczas swojego niespodziewanego pojawienia się na pięćdziesiątych obchodach urodzin [[Karol XVI Gustaw|Karola XVI Gustawa,]], króla Szwecji i fana Enyi<ref name=":9" />. W 1997 r. Enya wzięła udział w transmisji wigilijnej na żywo w Londynie, a następnie poleciała do hrabstwa Donegal, by dołączyć do swojej rodziny na coroczny mszalny występ chóralny o północy<ref name=":9" /><sup>,</sup> w którym co roku uczestniczy<ref>{{Cytuj |tytuł = Donegal catch as proud parents of folk music's first family get freedom of county |data dostępu = 2019-06-25 |opublikowany = Independent.ie |url = https://www.independent.ie/irish-news/donegal-catch-as-proud-parents-of-folk-musics-first-family-get-freedom-of-county-25975666.html |język = en}}</ref>. W marcu 2002 roku zaśpiewała ''May It Be'' z orkiestrą podczas tegorocznej ceremonii rozdania Oscarów. Enya i jej siostry występowały w lokalnym chórze Cor Mhuire w lipcu 2005 r. w kościele St. Mary w Gweedore podczas dorocznego Earagail Arts Festival<ref>{{Cytuj |autor = |url = https://www.irishtimes.com/news/enya-gives-rare-choir-recital-with-her-sisters-1.468331 |archiwum = https://web.archive.org/web/20170211080650/https://www.highbeam.com/doc/1P2-24796149.html |zarchiwizowano=2017-02-11 |data = 2005-07-15 |tytuł=Enya gives rare choir recital with her sisters| opublikowany=[[The Irish Times]]}}</ref>.
 
== Dyskografia ==