Wincenty Teofil Popiel: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Życiorys: drobne merytoryczne |
→Życiorys: pomylony rok, prawdopodobnie literówka |
||
Linia 57:
== Życiorys ==
Był synem Konstantego i Zofii z hr. Badenich. W
16 marca 1863<ref name=HC/> papież [[Pius IX]] mianował go [[biskup diecezjalny|biskupem diecezjalnym]] [[diecezja płocka|diecezji płockiej]]. [[sakra|Sakrę biskupią]] przyjął 6 grudnia 1863 w [[bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Płocku|katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Płocku]]. Udzielił mu ich [[Henryk Ludwik Plater]], któremu asystowali dwaj prezbiterzy: kustosz płocki Tomasz Franciszek Myśliwski i prokurator miejscowej kapituły katedralnej Antoni Baliński, którzy na tę okoliczność otrzymali papieską dyspensę<ref>K.R. Prokop, [http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Prawo_Kanoniczne_kwartalnik_prawno_historyczny/Prawo_Kanoniczne_kwartalnik_prawno_historyczny-r2010-t53-n1_2/Prawo_Kanoniczne_kwartalnik_prawno_historyczny-r2010-t53-n1_2-s315-366/Prawo_Kanoniczne_kwartalnik_prawno_historyczny-r2010-t53-n1_2-s315-366.pdf ''Sukcesja święceń biskupich pasterzy kościoła warszawskiego (1798–2007)''], „Prawo Kanoniczne”, t. 53, Warszawa 2010, s. 332–333.</ref>. W 1868 został [[zesłanie|zesłany]] do [[Nowogród Wielki|Nowogrodu Wielkiego]]. Dopiero układy między stolicą Apostolską a rządem rosyjskim położyły kres banicji. Bullą papieską z 5 lipca 1875<ref>''Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi'', t. VIII, Patavium 1978, s. 594. {{lang|la}}</ref> mianowany został biskupem diecezjalnym [[diecezja kujawsko-kaliska|diecezji kujawsko-kaliskiej]], a 15 marca 1883<ref>''Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi'', t. VIII, Patavium 1978, s. 583. {{lang|la}}</ref> [[biskupi warszawscy|arcybiskupem metropolitą warszawskim]].
|