Nikiszowiec: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
praca nad tekstem plus szablon |
praca nad tekstem - kontynuacja |
||
Linia 16:
|commons = Category:Nikiszowiec
}}
'''Nikiszowiec''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Nickischschacht'', [[Etnolekt śląski|śl.]] ''Ńikisz'') – zabytkowe [[Osiedle patronackie|osiedle]] w [[Katowice|Katowicach]] w jednostce pomocniczej [[Janów-Nikiszowiec]], powstałe w latach 1908–1919 z inicjatywy koncernu górniczo-hutniczego ''[[Georg von Giesches Erben]]'' jako osiedle robotnicze dla górników [[Kopalnia Węgla Kamiennego „Wieczorek”|kopalni ''Giesche'']] (obecnie ''Wieczorek'') wybudowane na terenie [[Obszar dworski|obszaru dworskiego]] [[Giszowiec]]. Osiedle zaprojektowali architekci [[Zillmannowie|Emil i Georg Zillmannowie]] z [[Charlottenburg (dzielnica Berlina)|Charlottenburga]], którzy byli również autorami projektu sąsiedniego Giszowca. W dniu 9 maja 1924 roku nastąpiła likwidacja obszaru dworskiego i Nikiszowiec wraz z [[Giszowiec|Giszowcem]] włączono do [[Gmina Janów (województwo katowickie)|gminy Janów]]. W 1951 roku osiedle stało się częścią nowego miasta – [[Szopienice|Szopienic]]. W 1960 roku Nikiszowiec wraz z [[Szopienice|Szopienicami]] i [[Janów (Katowice)|Janowem]] został włączony do [[Katowice|Katowic]]. Osiedle to, podobnie jak Giszowiec, znajduje się na [[Szlak Zabytków Techniki Województwa Śląskiego|Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego]].
Układ urbanistyczno-przestrzenny osiedla robotniczego Nikiszowiec z lat 1908–1918 został wpisany do rejestru zabytków w dniu 19 sierpnia 1979 roku pod numerem rejestrowym A/1230/78<ref>{{zabytek|śląskie|strony=73|data dostępu=2015-09-22}}</ref>.
Linia 79:
=== Układ urbanistyczny osiedla ===
Punktem centralnym układu urbanistycznego osiedla jest wydłużony [[Plac Wyzwolenia w Katowicach|plac Wyzwolenia]], będący przedłużeniem ulicy Janowskiej. Przy nim ulokowano najważniejsze budynki usługowe: sklepy, kościół, restaurację, posterunek policji. Na południe od placu Wyzwolenia i ulicy Janowskiej znajduje się zabudowa mieszkaniowa. Tworzą ją bloki mieszkalne (trzykondygnacyjne o 12 mieszkaniach) połączone w sześć zwartych, zamkniętych kwartałów, wydzielonych przecinającymi się prostopadle ulicami. Wewnątrz kwartałów, na
W części północnej znajdują się trzy kwartały wydzielone ulicami zbiegającymi się promieniście na placu Wyzwolenia. Tutaj, w sąsiedztwie dawnego szybu ''Nickisch'' (później ''Poniatowski''), znajduje się największy kwartał na osiedlu. Zlokalizowano w jego obrębie najważniejsze budynki administracyjne kopalni ''Giesche'', a także obiekty zaplecza socjalnego, między innymi budynek dyrekcji kopalni oraz dom noclegowy dla samotnych górników z 504 łóżkami. Tędy też, poprzez znajdującą się tu łaźnię i cechownię, prowadziła droga górników z domu do miejsca pracy. W kwartale tym umieszczono ponadto pralnię z maglem i suszarnią, oraz obsługujące osiedle: kotłownię i wieżę ciśnień.
We wschodniej części Nikiszowca wybudowano dwa wolnostojące budynki szkół wraz z mieszkaniami dla nauczycieli, a także kościół z plebanią, natomiast poza torami kolejowymi (
=== Zabudowa mieszkaniowa ===
Na osiedlu na powierzchni 200 000 m² wybudowano około 1 000 mieszkań, Kwartał mieszkalny składał się ze 165 mieszkań. razem z podwórzem i ulicą zajmował przeciętnie 1300 m². Typowe mieszkanie w Nikiszowcu składało się z 2 pokoi z kuchnią i miało powierzchnię około 63 m²{{odn|Seidl|Langer|1995|s=69}}{{odn|Tofilska|2007|s=9}}.
Zabudowa z surowej czerwonej cegły licówki stanowi o architektonicznym charakterze osiedla. Celem uniknięcia monotonii [[Zillmannowie]] nadali [[familok]]om indywidualny charakter poprzez silne zróżnicowanie
=== Budynki użyteczności publicznej i infrastruktura ===
Zarówno na terenie Nikiszowca, jak i Giszowca znajdowały się sklepy, piekarnię, szkołę i gospodę. W Nikiszowcu umieszczono ponadto obiekty usługowe obsługujące mieszkańców obydwóch osiedli. Były to: kościół, apteka, posterunek policji z aresztem oraz barak zakaźny. Opiekę lekarską zapewniał lekarz na terenie Giszowca.
Znaczna większość budynków zachowana jest bez znacznych zmian i przebudów. Są to:
* tzw. ''Konsum'' – ciąg sklepów w podcieniach w części północnej placu Wyzwolenia,
* pralnia z suszarnią oraz magiel przy ul. Rymarskiej (obecnie Dział Etnologii Miasta – Oddział Muzeum Historii Katowic),
* dawna gospoda z salą widowiskową w części wschodniej placu Wyzwolenia, budynek ozdobiony mozaiką przedstawiającą róże, nawiązującą do motywu stosowanego w śląskim stroju ludowym (obecnie poczta),
* apteka i posterunek policji w części zachodniej placu Wyzwolenia (późniejszy zakład fotograficzny "Niesporek",
* kościół św. Anny - w południowej części placu,
* dom noclegowy dla samotnych górników przy ul. Janowskiej (obecnie budynek mieszkalny z restauracją)
* szkoły wraz z mieszkaniami dla nauczycieli (obecnie Szkoła Podstawowa nr 53),
* barak dla zakaźnie chorych oraz ochronka dla dzieci (poza ścisłym terenem osiedla przy ulicy Zamkowej, obecnie Zespół Szkół Specjalnych nr 7),
Osiedle Nikiszowiec od początku było wyposażone w energię elektryczną, a także było w pełni skanalizowane i podłączone do wodociągów. Energię elektryczną dostarczano z przykopalnianej elektrowni św. Jerzego (obecnie Dalkia Polska Energia – Zakład Produkcyjny Wieczorek){{odn|Matuszek|2008|s=33}}.▼
▲Osiedle Nikiszowiec od początku było wyposażone w energię elektryczną, a także było w pełni skanalizowane i podłączone do wodociągów. Do każdego mieszkania doprowadzona była woda pitna. Energię elektryczną dostarczano z przykopalnianej elektrowni św. Jerzego (obecnie Dalkia Polska Energia – Zakład Produkcyjny Wieczorek){{odn|Matuszek|2008|s=33}}. Kopalnia zapewniała również ochronę przeciwpożarową.
<center>
|