Minimici: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m link wewn. |
drobne redakcyjne, poprawa linków |
||
Linia 20:
== Historia ==
Pierwszą regułę założonego przez [[Franciszek z Paoli|św. Franciszka z Paoli]] w [[XV wiek|XV]] w. zakonu zatwierdził w 1471 roku [[arcybiskup]] Pirro Caracciolo (zob. historia [[Archidiecezja Cosenza-Bisignano|Archidiecezji Cosenza-Bisignano]]), a zatwierdził ją [[papież]] [[Sykstus IV]] w [[1474]] roku{{r|zro2}}. W [[1493]] roku [[Aleksander VI]] nadał zakonowi nazwę Zakon Braci Najmniejszych{{r|zro2}}. Różni się od swego pierwowzoru, zakonu franciszkanów, większą surowością: w [[1501]] roku wprowadzono czwarty ślub
Po śmierci założyciela istniały już prowincje we [[Włochy|Włoszech]], [[Francja|Francji]], [[Hiszpania|Hiszpanii]] i w [[Niemcy|Niemczech]]. Powstały też prowincje w [[Historia Polski (
Istniała też żeńska odmiana tego zakonu licząca w tym czasie 360 sióstr. W 1623 roku szacowano liczbę zakonników na 6430. Przełożeni zakonu od [[1605]] roku wybierani są na sześcioletnie kadencje (wcześniej co trzy lata). Strojem zakonnym jest czarny, wełniany [[habit]] z szerokimi rękawami, przepasany cienkim sznurkiem. Po [[Rewolucja francuska|rewolucji francuskiej]] zmalała liczba minimitów.
Niektóre aspekty zasad [[Pokuta (religia)|pokuty]] złagodzono w 1973 roku. Współcześnie istnieje 19 [[Klasztor|konwentów zakonnych]], w których żyje 330 zakonników; 15 konwentów we Włoszech, 2 na Sycylii, 1 na Sardynii i 1 w Hiszpanii. Główną siedzibą jest klasztor przy ''[[Bazylika
== Znani minimici ==
|