Bitwa nad Wkrą: Różnice pomiędzy wersjami

* [[8 Brygada Jazdy|8 Brygada Jazd]]<nowiki/>y gen. Karnickiego

* Syberyjska Brygada Piechoty płk. Kazimierza Rumszy uderzać miała z rejonu Zawady na Nowe Miasto; w zadaniu dalszym nacierać na Stary Gołymin i osiągnąć linię kolejową Warszawa – Działdowo w rejonie Gąsocina;

W efekcie szybkiego marszu ku dolnej Wiśle 4 Armia Szuwajewa oderwała się od prawego skrzydła 15 Armii Korka i rozciągnęła na przestrzeni dziesiątek kilometrów. Między obiema armiami powstała trzydziestokilometrowa luka, wypełniona taborami i oddziałami tyłowymi. W luce tej, w Ciechanowie, zakwaterował sztab 4 A Szuwajewa{{odn|Odziemkowski|2004|s=447}}.

* [[3 Armia (RFSRR)|3 Armia]] Łazarewicza w składzie 5, 6, 21 i 56 DS miała sforsować 15 sierpnia Wisłę na północ od Warszawy i dodatkowo jedną dywizją uderzyć na [[Praga (Warszawa)|Pragę]].

13 sierpnia [[Armia Czerwona]] wyszła na linię Wkry. [[15 Armia (RFSRR)|15 Armia]] otrzymała zadanie [[Forsowanie|sforsowania]] Wisły pod [[Wyszogród (województwo mazowieckie)|Wyszogrodem]], a [[3 Armia (RFSRR)|3 Armia]] miała nacierać na [[Nasielsk]] – [[Modlin]] – [[Błonie]]. W tym czasie [[16 Armia (RFSRR)|16 Armia]] [[Nikołaj Sołłohub|Nikołaja Sołłohuba]] rozpoczęła decydujące uderzenie na [[Przedmoście Warszawskie|przedmoście warszawskie]]. W polskim dowództwie zorganizowana została narada wyższych dowódców wojskowych. Generałowie [[Józef Haller]], [[Tadeusz Rozwadowski]] i generał francuski [[Maxime Weygand]] wyrazili przekonanie, że na Warszawę kierują się także dywizje sowieckich 3 i 15 Armii. Według ich oceny, [[5 Armia (RFSRR)|5 Armia]] gen. [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]] miała przed sobą tylko [[4 Armia (RFSRR)|4 Armię]] [[Aleksandr Szuwajew|Aleksandra Szuwajewa]] i nieliczne oddziały [[15 Armia (RFSRR)|15 Armii]] [[August Kork|Augusta Korka]]. Wychodząc z tej mylnej przesłanki, generałowie doszli do wniosku, że zaistniały „sprzyjające okoliczności” na przystąpienie 5 Armii do [[Natarcie|działań zaczepnych]]{{odn|Odziemkowski|2004|s=447}}.

W południe 14 sierpnia z Płońska na Ciechanów ruszyła [[Grupa generała Franciszka Krajowskiego|grupa gen. Krajowskiego.]]. Trafiła ona na słabo dozorowaną lukę między lewym skrzydłem sowieckiej 4 Armii a prawym skrzydłem 15 Armii i szybko posuwała się do przodu{{odn|Odziemkowski|2004|s=448}}.

[[August Kork]] utratę Sochocina uznał za mało znaczący lokalny epizod i nie zmienił zadań swoich wojsk. 15 lipca jego dywizje uderzyły na polskie stanowiska obronne nad Wkrą. 11 Dywizja Strzelców zadała pod Borkowem duże straty polskiej [[9 Dywizja Piechoty (II RP)|9 Dywizji Piechoty]] i Dywizji Ochotniczej, a 5 Dywizja Strzelców z 3 A sforsowała dolną Wkrę na południe od Borkowa i zbliżała się do [[Twierdza Modlin|fortów Modlina]]{{odn|Odziemkowski|2004|s=448}}.

W tym czasie toczące zwycięskie walki pułki polskiej 18 Dywizji Piechoty zepchnęły oddziały 4 i 16 Dywizji Strzelców około dwadzieścia kilometrów na wschód i nocą z 15 na 16 sierpnia osiągnęły linię kolejową Nasielsk – Ciechanów. [[42 Pułk Piechoty (II RP)|42 pułk piechoty]] podszedł pod [[Sońsk]], [[49 Huculski Pułk Strzelców|49 pp]] zajął Szlustów, [[71 Pułk Piechoty (II RP)|144 pp]] rejon Świerczy, a [[72 Pułk Piechoty (II RP)|145 pp]] rejon Gąsocina. Także [[8 Brygada Jazdy]] odniosła wielki sukces. Jej [[27 Pułk Ułanów|203 pułk ułanów]] opanował [[Ciechanów]], rozbił [[sztab]] 4 Armii i zniszczył jedyną [[Radiostacja|radiostację]] sztabu.

Dopiero wtedy zareagował dowódca 15 Armii August Kork. Aby przeciwdziałać uderzeniu [[Grupa generała Franciszka Krajowskiego|grupy gen. Krajowskiego]] polecił polecił swojej 4. i [[16 Dywizja Strzelców (RFSRR)|16 Dywizji Strzelców]] uderzyć na [[Płońsk]]. Jednocześnie przerzucił odwodową [[33 Dywizja Strzelców (RFSRR)|33 Dywizję Strzelców]] spod Nasielska pod Ciechanów z zadaniem odzyskania miasta, a potem uderzenia w kierunku Płońska.<br>Zareagował również dowódca 4 A [[Aleksandr Szuwajew]]. Jego [[18 Dywizja Strzelców]] zawrócona została na Płońsk, a [[54 Dywizja Strzelców]] na [[Sochocin]]. Główne siły 4 Armii kontynuowały jednak marsz nad dolną Wisłę{{odn|Odziemkowski|2004|s=448}}.

W godzinach popołudniowych główne siły 5 Armii zaczęły spychać sowieckie 11 i 16 Dywizje Strzelców na wschód, a 17. i 9 Dywizja Piechoty opanowały Nasielsk. Po zdobyciu miasta dywizje otrzymały zadanie prowadzenia [[Pościg|pościgu]] i opanowanie przepraw na [[Narew|Narwi]] pod Pułtuskiem{{odn|Odziemkowski|2004|s=449}}.

16 sierpnia Tuchaczewski zdecydował się uderzyć na północne skrzydło wojsk gen. Sikorskiego i wyjść na tyły jego armii. Wydał rozkaz [[4 Armia (RFSRR)|armii Szuwajewa]] zawrócenia znad Wisły i wykonania głównymi siłami natarcia w kierunku Sochocin – [[Zakroczym]]. Rozkaz na szczęście nie dotarł do Szuwajewa, 4 Armia kontynuowała walki nad dolną Wisłą, a jej dowódca przez kilka dni nie posiadał łączności z dowódcą [[Front Zachodni (1919)|Frontu Zachodniego]]{{odn|Odziemkowski|2004|s=449}}.