Wikipedia

Bitwa pod Pułtuskiem (1920): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
→‎Działania wojsk w rejonie Płocka: poprawa linków, drobne redakcyjne
Linia 30:
Sytuacja operacyjna, a szczególnie [[Obrona Wilna (1920)|upadek Wilna]] i [[Obejście (wojsko)|obejście]] pozycji polskich od północy, wymusiła dalszy odwrót wojsk polskich{{odn|Wysocki (red.)|2005|s=261}}.
[[1 Armia (II RP)|1 Armia]] gen. [[Gustaw Zygadłowicz (junior)|Gustawa Zygadłowicza]] cofała się nad [[Niemen]], a [[4 Armia (II RP)|4 Armia]] nad [[Szczara|Szczarę]]{{odn|Cisek|Paduszek|Rawski|2010|s=49}}.
Obrona wojsk polskich na linii Niemna i Szczary również nie spełniła oczekiwań. W walce z przeciwnikiem oddziały polskie poniosły duże straty i zbyt wcześnie rozpoczęły wycofanie na linię [[Bug|Bugu]]u{{odn|Odziemkowski|2004|s=279}}{{odn|Wysocki (red.)|2005|s=262}}.
 
Plan polskiego Naczelnego Dowództwa zakładał, że [[1 Armia (II RP)|1.]] i [[4 Armia (II RP)|4. Armia]] oraz [[Grupa Poleska]] powstrzymają bolszewików i umożliwią przygotowanie [[Bitwa o Brześć|kontrofensywy z rejonu Brześcia]]. Rozstrzygającą operację na linii [[Bug]], [[Ostrołęka]], [[Omulew]] doradzał też gen. [[Maxime Weygand]]{{odn|Sikorski|2015|s=63}}.
Linia 36:
Utrata [[Twierdza Brzeska|twierdzy brzeskiej]] spowodowała, że plan [[Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego (1919)|Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego]] uderzenia znad Bugu w skrzydło wojsk Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego i rozegrania tam decydującej bitwy przestał być realny{{odn|Piłsudski|Tuchaczewski|2015|s=97}}. Wojska polskie cofały się nadal, a kolejną naturalną przeszkodą terenową dogodną do powstrzymania sowieckiej ofensywy była [[Wisła]]{{odn|Odziemkowski|2004|s=64}}.
 
Planując stoczenie generalnej bitwy z sowieckimi wojskami [[Front Zachodni (1919)|Frontu Zachodniego]] nad [[Wisła|Wisłą]], [[Józef Piłsudski]] nakazał utworzenie [[5 Armia (RFSRR)|5 Armii]] z zadaniem osłony północnego skrzydła frontu polskiego między [[Granica polsko-niemiecka|granicą pruską]] a [[Bug|Bugiem]]iem. Armia ta miała prowadzić [[Obrona|działania obronne]], utrzymując przeprawy na [[Narew|Narwi]] i [[Orzyc|Orzycu]]u oraz przeciwdziałać próbom marszu [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] ku dolnej Wiśle i [[Modlin|Modlinowi]]owi, aż do momentu ruszenia polskiej [[Kontruderzenie znad Wieprza|kontrofensywy znad Wieprza]].
Energiczne natarcie nieprzyjaciela zmusiło gen. [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]] do rezygnacji z planowanej obrony na linii [[Narew|Narwi]], [[Orzyc|Orzyca]]a i oparcie się na [[Wkra (dopływ Narwi)|Wkrze]] – ostatniej większej przeszkodzie wodnej przed Wisłą{{odn|Odziemkowski|2004|s=447}}.
 
== Działania wojsk w rejonie Płocka ==
Po odwrocie znad Ojrzenia [[grupa pułkownika Andrzeja Kopy]] obsadziła odcinek frontu od [[Gromin|Gromina]]a przez [[Moszyn]] i [[Kleszewo]] do [[Narew|Narwi]]. [[Stanowisko ogniowe|Stanowiska ogniowe]] artylerii rozmieszczone zostały na północ od [[Pułtusk|Pułtuska]]a. W [[Odwód|odwodzie]] stanęły dwa bataliony [[84 Pułk Strzelców Poleskich|101 pułku piechoty]] i jeden batalion 4 pułku Strzelców Pomorskich.
10 sierpnia po południu na pozycje polskie uderzyła sowiecka [[16 Dywizja Strzelców (RFSRR)|47 Brygada Strzelców]] i wyparła batalion zapasowy [[33 Pułk Piechoty (II RP)|33 pułku piechoty]] z Gromina{{odn|Odziemkowski|2004|s=335}}.
Nad ranem 11 sierpnia II batalion zluzował wyczerpany walką III/101 pp, który przeszedł do odwodu grupy{{odn|Wilczyński|1930|s=14}}.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Pułtuskiem_(1920)”