Metoda elementów skończonych: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 8:
 
Istota metody polega na tym, że aproksymacji dokonuje się za pomocą '''prostych [[funkcja bazowa|funkcji bazowych]]''' o [[nośnik funkcji|nośnikach]] zlokalizowanych tylko na najbliższych, sąsiadujących ze sobą elementach skończonych. Aproksymację dla całej dziedziny określoności
poszukiwanej funkcji otrzymuje się przez utworzenie <u>wielomianu sklejonegosklejanego</u> z prostych i krótkich funkcji bazowych. Ten sposób aproksymacji, w najprostszym przypadku, sprowadza się do aproksymacji liniowej. W <math>\,R^1\,</math> bazę globalną tworzą funkcje łamane, przedziaowo liniowe, w <math>\,R^2\,</math> - powierzchnie złożone z płaskich trójkątów połączonych ze sobą krawędziami (rysunek obok), a w <math>\,R^3\,</math> - obszary wypełnione czworościanami stykające się wspólnymi ścianami.
 
Wielkościami podlegającymi wyznaczeniu w MES są niewiadome przemieszczenia węzłów - liniowe i kątowe.