Polskie przekłady Biblii: Różnice pomiędzy wersjami

Pojawienie się pełnych drukowanych przekładów Pisma Świętego w Polsce poprzedziły wydania Nowego Testamentu – wspomniane wyżej druki Szarffenberga i Seklucjana. Pierwszą w historii polską Biblią drukowaną zawierającą pełny tekst Starego i Nowego Testamentu była katolicka ''Biblia krakowska'' czyli ''[[Biblia Leopolity]]'' zwana też Szarffenbergowską (1561). Był to przekład z łaciny odświeżony według wydań ówczesnych [[Czeskie przekłady Biblii|przekładów czeskich]] (Biblii Sewerýna i Biblii Melantricha). Kolejne przekłady uwzględniały już oryginalny (wg ówczesnej wiedzy) tekst Pisma Świętego: [[język hebrajski|hebrajski]], [[język aramejski|aramejski]] i [[język grecki|grecki]]. Są to: [[kalwinizm|kalwińska]] ''[[Biblia brzeska]]'' (zwana też „Radziwiłłowską”) z 1563 roku (jako pierwszy w historii przekład całości Biblii z języków oryginalnych), [[Bracia polscy|braci polskich]] przekład [[Szymon Budny|Szymona Budnego]] znany jako ''[[Biblia nieświeska]]'' (1570–1572) oraz [[luteranizm|luterańska]] i [[kalwinizm|kalwińska]] ''[[Biblia gdańska]]'' (1632).

 

 

Dziewiętnastowiecznym inicjatywom przekładu Biblii na język polski dwukrotnie sprzeciwili się urzędujący papieże<ref>{{Cytuj|autor=Boris Jegorow|tytuł=Oblicza Rosji. Szkice z historii kultury rosyjskiej XIX wieku | data = 2002 |miejsce = Gdańsk | s = 78}}</ref>.