Izabela Trojanowska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Życie prywatne: + |
m →Kariera muzyczna: + |
||
Linia 37:
== Kariera muzyczna ==
W 1971 wystąpiła z piosenkami „Jeszcze uboga, a już łaską tknięta” i „Za polami krzyż u wsi” na Festiwalu Pieśni Sakralnej Sacrosong w [[Chorzów|Chorzowie]], na którym zdobyła nagrodę im. Maksymiliana Kolbego, którą wręczył jej kardynał [[Jan Paweł II|Karol Wojtyła]]. Również w 1971 za piosenkę „Niebieski len” odebrała nagrodę Związku Kompozytorów na VII [[Festiwal Piosenki Radzieckiej|Festiwalu Piosenki Radzieckiej]] w [[Zielona Góra|Zielonej Górze]]<ref>{{Cytuj | url=https://zbc.uz.zgora.pl/dlibra/publication/14284/edition/13050?language=pl | tytuł=VII Festiwal Piosenki Radzieckiej: Zielona Góra 3-5 czerwca 1971 r.: informator - Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa | opublikowany=zbc.uz.zgora.pl | język=pl | data dostępu=2020-03-07}}</ref>, a także została laureatką nagrody za debiut na [[Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu|Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu]] z piosenką „O czym marzą zakochani”. Rozczarowana nieprzychylną prasą, zawiesiła działalność estradową<ref name="iza1"/>
Na zaproszenie [[Andrzej Wajda|Andrzeja Wajdy]] wzięła udział w zdjęciach próbnych do ekranizacji ''[[Wesele (film 1972)|Wesela]]'', jednak nie dostała roli<ref name="iza1"/>. Następnie pomyślnie przeszła przesłuchania do [[Teatr Muzyczny im. Danuty Baduszkowej w Gdyni|Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej]] w [[Gdynia|Gdyni]]<ref name="iza1"/>, w którym wystąpiła w sztukach ''Poemat pedagogiczny'' oraz ''Fontanna z Neptunem''. W 1979 debiutowała jako aktorka telewizyjna, grając Teresę w serialu ''[[Strachy (serial telewizyjny)|Strachy]]''. Niedługo później wznowiła karierę muzyczną, występując gościnnie w różnych audycjach telewizyjnych ''Komu jak komu'', ''Liczy się tylko czas'' [[Ryszard Poznakowski|Ryszarda Poznakowskiego]] ([[Studio Gama]]), ''Zimowa dziewczyna'' (spektakl „Niemoralność Pani Dulskiej”) i ''Pokochaj mnie'' (program „Skansen” studia Gama)<ref name=":0">{{cytuj stronę|url=http://borninthe80sblog.blogspot.co.uk/2016/02/izabela-trojanowska-iza-lp.html|tytuł=Izabela Trojanowska – IZA (LP)|opublikowany=borninthe80sblog.blogspot.co.uk|język=pl|data dostępu=2016-02-27}}</ref>.
W marcu 1980 nawiązała współpracę z [[Budka Suflera|Budką Suflera]] – lider zespołu [[Romuald Lipko]] zaczął komponować dla niej piosenki<ref name="iza1"/> do tekstów [[Andrzej Mogielnicki|Andrzeja Mogielnickiego]], które stały się przebojami. Pierwszą piosenkę, „Tyle samo prawd ile kłamstw”, zaprezentowano w programie ''Fonogama'', gdzie Trojanowska otrzymała nagrodę publiczności<ref name=":0" />. Z utworem zajęła pierwsze miejsce w Radiowym Studio Gama. Na [[XVIII Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu|18. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej]] wykonała utwór „Tyle samo prawd ile kłamstw” oraz wylansowała kolejny przebój – „[[Wszystko czego dziś chcę]]”. Za obie piosenki została uhonorowana nagrodą za interpretację. Dodatkowo otrzymała tytuł Miss Obiektywu, co uwiecznione zostało w jednej z [[Polska Kronika Filmowa|kronik filmowych]] w segmencie ''Miss obiektywu''<ref name=":0" />. Oba utwory wydano na singlach oraz, wraz z utworami „Komu więcej, komu mniej” i „Tydzień łez”, na pierwszej w historii polskiej fonografii dwupłytowej [[EP|epce]]. Kolejne utwory – „Jestem twoim grzechem”, „Sobie na złość”, „Nic za nic” i „Pytanie o siebie” – wydała na drugim minialbumie. Na Festiwalu Interwizji w Sopocie zajęła drugie miejsce (jako reprezentantka Tonpressu w międzynarodowym konkursie wytwórni płytowych) za wykonanie utworu „Tyle samo prawd ile kłamstw”<ref name=":0" />. W listopadzie 1980 nagrała, wspólnie z Budką Suflera, recital telewizyjny zatytułowany ''Lunapark''. W grudniu wystąpiła w programie ''Televariete'' w czeskiej telewizji, gdzie wykonała piosenkę „Sobie na złość”. W 1981 wystąpiła w telewizji [[Rostock]] (NRD). Wszystkie wydane dotąd osiem nagrań wydała w lutym 1981 na debiutanckim albumie studyjnym pt. ''[[Iza (album)|Iza]]''. Płyta została zamówiona w rekordowym nakładzie blisko miliona egzemplarzy, jednak z przyczyn technicznych na rynek trafiło zaledwie 50 tys. egzemplarzy oraz kaseta magnetofonowa. Promujące ją single rozeszły się jednak w nakładzie ponad 300 tys. sztuk. Po zakończeniu współpracy z Budką Suflera po wspólnej trasie w lutym 1981, promującej wydanie ich wspólnego albumu, rozpoczęła współpracę z wrocławskim zespołem [[Stalowy Bagaż]]. Ich premierowy występ miał miejsce w maju na festiwalu Rock Arena w Poznaniu<ref name=":0" />. W czerwcu wystąpiła z zespołem na [[XIX Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu|19. KFPP w Opolu]], gdzie zaprezentowała utwory „Na bohaterów popyt już minął” i „Pieśń o cegle”, które trafiły na ich wspólną epkę, która rozeszła się w ponad 100 tys. egzemplarzy. Drugą z piosenek wykonała ubrana w strój z [[Związek Socjalistycznej Młodzieży Polskiej|ZSMP]]-owskim czerwonym krawatem, co wywołało spore kontrowersje w mediach. Po występie zarząd krakowskiego oddziału ZSMP wystosował protest przeciwko rzekomemu sprofanowaniu symbolu organizacji przez artystkę.
|