Kommandantenhaus: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
linki zewnętrzne |
drobne redakcyjne, poprawa linków |
||
Linia 35:
Po zniszczeniach [[Wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]], w połowie XVII wieku w centrum [[Berlin]]a utworzono obszar [[Friedrichswerder]], nazwany tak na cześć Wielkiego Elektora [[Fryderyk Wilhelm I (Wielki Elektor)|Fryderyka Wilhelma I]]. Pracami budowlanymi na terenie tego obszaru kierował architekt [[Johann Gregor Memhardt]]<ref name=bdhde>{{cytuj stronę | url = http://www.berlin-die-hauptstadt.de/kommandantenhaus.htm | tytuł = Berlin - Impressionen einer Metropole; Kommandantenhaus | autor = Brigitte Ferlet | opublikowany = www.berlin-die-hauptstadt.de | praca = Berlin | data = 2009 | język = de | data dostępu = 2017-01-06}}</ref>. W uznaniu dla jego lojalnej służby, Wielki Elektor podarował Memhardtowi działkę, na której około 1653 roku wybudował dla siebie dwukondygnacyjny, [[Barok|barokowy]] dom. Dom ten był pierwszym [[Kamień (frakcja)|kamiennym]] budynkiem powstałym na terenie Friedrichswerder<ref name=bdhde />. Po śmierci Memhardta w 1678 roku, jego dom rok później został sprzedany po czym w przeciągu XVIII wieku wielokrotnie zmieniał właścicieli<ref name=bertelde>{{cytuj stronę | url = https://www.bertelsmann.de/unternehmen/corporate-center/bertelsmann-in-berlin/geschichte/ | tytuł = Bertelsmann in Berlin - Geschichte | autor = | opublikowany = bertelsmann.de | praca = Unternehmen | data = | język = de | data dostępu = 2017-01-06}}</ref>.
W latach 1795-1796 nieco wtedy zaniedbany dom Memhardta został poddany gruntownej [[Renowacja|renowacji]], po czym w 1799 roku urządzono w nim siedzibę dowódcy [[garnizon]]u berlińskiego<ref name=bertelde /><ref name=bdhde />. W latach 1873-1874 przeprowadzono przebudowę budynku, w ramach której usunięto [[dach czterospadowy]] i wybudowano w jego miejsce dodatkową kondygnację<ref name=bertelde />. [[Fasada]] gmachu zyskała [[Neorenesans|neorenesansowy]] wygląd, zaś znajdujące się na niej [[boniowanie]] zostało rozciągnięte na wszystkie piętra<ref name=dnk>{{cytuj stronę | url = https://www.berliner-zeitung.de/die-neue-kommandantur-des-bertelsmann-verlages-oder--wie-inhaltsleer-darf-architektur-sein--huebsch-verlogen-15534162 | tytuł = Die neue Kommandantur des Bertelsmann-Verlages oder: Wie inhaltsleer darf Architektur sein? Hübsch verlogen | autor = Nikolaus Bernau | opublikowany = berliner-zeitung.de | praca = | data = 2003-11-06 | język = de | data dostępu = 2019-05-24}}</ref><ref name=eda>{{cytuj stronę | url = https://www.bz-berlin.de/artikel-archiv/eroeffnet-das-alte-neue-kommandantenhaus-unter-den-linden-1 | tytuł = Eröffnet: Das alte neue Kommandantenhaus Unter den Linden 1 | autor = | opublikowany = bz-berlin.de | praca = | data = 2003-11-07 | język = de | data dostępu = 2019-05-24}}</ref><ref name=bertelde />. Na zwieńczeniu narożników [[ryzalit]]ów budynku umieszczono osiem rzeźb [[
[[Plik:M Kommandantur Berlin 1910.jpg|thumb|left|Budynek w 1910 roku]]
Linia 44:
Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]], w 1945 roku Kommandantenhaus uległ znacznemu zniszczeniu i decyzją władz [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]] pięć lat później został wyburzony<ref name=bertelde /><ref name=dnk />. W latach 1964-1967 na terenie, na którym znajdował się zarówno ten budynek, jak i siedziba [[Berliner Bauakademie]] wybudowano nowy gmach [[Ministerstwo Spraw Zagranicznych NRD|Ministerstwa Spraw Zagranicznych NRD]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://archive.is/20130701015007/http://www.luise-berlin.de/lexikon/mitte/m/ministerium_fuer_auswaertige_angelegenheiten_der_ddr.htm | tytuł = Ministerium für Auswärtige Angelegenheiten der DDR | autor = | opublikowany = luise-berlin.de | praca = Lexikon | data = 2002 | język = de | data dostępu = 2017-01-06}}</ref>. Po [[Zjednoczenie Niemiec|zjednoczeniu Niemiec]], w 1995 roku przeprowadzono jego rozbiórkę, a następnie rozpoczęto dyskusję na temat nowego zagospodarowania terenu<ref name=bertelde />.
=== Odbudowa ===
Latem 1999 roku [[Senat Berlina]] rozpisał konkurs architektoniczny na odbudowę Kommandantenhausu. Do konkursu przystąpił koncern medialny [[Bertelsmann]], który w odtworzonym gmachu planował stworzyć miejsce służące wymianie poglądów politycznych, gospodarczych i kulturalnych<ref name=bertelde />. Bertelsmann przedstawił projekt autorstwa [[Kolonia (Niemcy)|kolońskiego]] architekta [[Thomas van den Valentyn|Thomasa van den Valentyna]], który w ocenie jury konkursu idealnie łączył historyczną architekturę z nowoczesnością, dlatego to właśnie jemu zostało przyznane zwycięstwo<ref name=bertelde />. W tym samym roku koncern nabył od Senatu Berlina za 12,7 miliona [[Marka niemiecka|marek]] działkę o powierzchni 967 m², na której stał budynek<ref name=bdhde />.
| |||