Buddyzm: Różnice pomiędzy wersjami

W chrześcijaństwie po śmierci dusza człowieka jest poddawana osądowi przez jedynego sprawiedliwego sędziego- – Boga. W buddyzmie natomiast nie ma nikogo kto pełniłby taką rolę. Po śmierci człowieka jego los jest sądzony przez karmę, czyli ilość jego dobrych i złych uczynków. Tym niemniej wg nauk i praktyk buddyzmu tybetańskiego karmę tą można zmienić nawet po śmierci, w stanie pośmiertnym zwanym bardo i nie ma tu [[fatalizm]]u.

Chrześcijaństwo w odróżnieniu od buddyzmu jest religią opartą na Piśmie Świętym – wszystkie założenia, przykazania i fundamenty wiary są spisane w jednej księdze – Biblii. W buddyzmie wszystkie zasady były przekazywane ustnie, przez co nie ma jednego konkretnego źródła, które w pełni wyjaśniłoby wszystkie zasady tej religii. Istnieją jedynie poradniki lub nieliczne zapiski na tematy tej wiary, jednak nie mają one takiego podłoża dla buddystów jaki ma Biblia dla chrześcijan. Tym niemniej w buddyzmie mahajany analogią księgi są tantry buddyjskie opisujące proces umierania, stany pośmiertne i kompleksowe opisy ścieżki i jej rezultatu, np. [[kalaczakra]] i tantry [[dzogczen]].

Przykładowo, gdy praktykujący dzogczen podczas własnego [[Proces umierania w teorii wadżrajany|naturalnego procesu umierania]] w stanie trekciö zrealizuje tzw. tęczowe ciało (Wylie: ‘Ja-lus), to pośród świateł tęcz jego/jej własne ciało zniknie pozostawiając po sobie jedynie włosy i paznokcie<ref>Jedną z ostatnich relacji zamanifestowania tęczowego ciała udokumentowano w związku ze śmiercią opata klasztoru [[gelug]] Khenpo Acho ([[Transliteracja Wyliego|Wylie:]] mkhan po a chos; 1918–1998) w http://www.rigpawiki.org/index.php?title=Khenpo_Ach%C3%B6 [dostęp 27.11.2012-11-27], co potwierdza XIV Dalajlama [[Tenzin Gjaco]] na podstawie rozmów z naocznymi świadkami w swojej książce "Mind„Mind in Comfort and Ease: The Vision of Enlightenment in the Great Perfection"Perfection”, s. 117, Wisdom Publications, 2007, {{ISBN|0861714938}}, oraz relacja o śmierci Togden Ugyen Tendzin (1888-1962), którego bratankiem jest [[Czogjal Namkhai Norbu|Namkhai Norbu]] w "Rainbow„Rainbow Body. The Life and Realization of a Tibetan Yogin, Togden Ugyen Tendzin"Tendzin” Namkhai Norbu, Shang Shung, 2010, {{ISBN|8878341061}}. Inne przykłady zamanifestowania tęczowego ciała opisane są w takich książkach jak "Tybetańska„Tybetańska księga życia i umierania"umierania”, s. 188, Sogjal Rinpocze, Wydawnictwo EM, Warszawa 1997, {{ISBN|83-86-396-03-2}}, "The„The Practice of Dzogchen"Dzogchen”, s. 83, 137-142137–142, Rabjam Longchen, Tulku Thondup, Snow Lion Publications, New York 2002, {{ISBN|1-55939-179-0}}, "Cuda„Cuda naturalnego umysłu. Esencja dzogczen w rdzennej tybetańskiej tradycji Bön"Bön”, Tenzin Wangyal, Wydawnictwo Verbum Marek Górny, Katowice 1994, {{ISBN|83-7058-015-7}}.</ref>.