Gieorgij Malenkow: Różnice pomiędzy wersjami

W 1919 wstąpił do [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], w rok później do [[RKP(b)Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewików)]]. W czasie służby wojskowej był [[Politruk|komisarzem politycznym (''politrukiem'')]]. Następnie studiował w [[Moskwa|Moskwie]]. Później był pracownikiem technicznym aparatu partyjnego, od 1927 sekretarzem technicznym Biura Politycznego KC WKP(b). Po XVII zjeździe WKP(b) w lutym 1934 został zastępcą kierownika wydziału kierowniczych organów partyjnych KC WKP(b), od marca 1935 kierownikiem wydziału był [[Nikołaj Jeżow]]. W lutym 1936 Malenkow zastąpił Jeżowa na funkcji kierownika wydziału, aktywnie uczestnicząc w przygotowaniu i przeprowadzeniu [[Wielki terror (ZSRR)|''wielkiej czystki'']] – m.in. osobiście uczestniczył w przesłuchaniach aresztowanych działaczy partyjnych. Wydziałem kierował przez cały okres ''wielkiego terroru'' - do roku 1939.

Na XVIII zjeździe WKP(b) w marcu 1939 Malenkow został członkiem KC, sekretarzem KC [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|WKP(b)]] i kierownikiem wydziału kadr KC (do wiosny 1946). W czasie wojny wszedł w skład [[Państwowy Komitet Obrony ZSRR|Państwowego Komitetu Obrony]], był wysyłany często na krytyczne odcinki frontu; kierował też produkcją samolotów. 30 września 1943 otrzymał [[Złoty Medal „Sierp i Młot”|Medal Sierp i Młot]] i tytuł [[Bohater Pracy Socjalistycznej|Bohatera Pracy Socjalistycznej]] wraz z [[Order Lenina|Orderem Lenina]] (w 1945 i 1952 ponownie odznaczono go Orderami Lenina). Od 1944 wicepremier ZSRR, od 1946 członek Biura Politycznego KC WKP(b). Mimo przejściowej niełaski stał się drugą osobą w państwie. W 1949 organizował tzw. [[Sprawa leningradzka|sprawę leningradzką]], a następnie sprawę „Żydowskiego Komitetu Antyfaszystowskiego”<ref>Taubman 2003, s. 263–64.</ref>. W 1952 przewodniczył [[XIX Zjazd WKP(b)|XIX Zjazdowi WKP(b)]] i wygłosił na nim referat sprawozdawczy (zgodnie z jego konwencją, Stalin wyłącznie przysłuchiwał się obradom, składającym się głównie z pochwał jego osoby i polityki).