Buk zwyczajny: Różnice pomiędzy wersjami

Owocuje obficie co 5–8 lat (tzw. [[lata nasienne]]<ref>{{Cytuj pismo|imię=M. .. |nazwisko=Bogdziewicz|imię2=A. .. |nazwisko2=Wróbel|tytuł = Ekologiczne aspekty lat nasiennych u drzew|czasopismo = Kosmos|wolumin = 61|wydanie = |strony = 667–675|data =2012 |wydawca = |miejsce = |issn =}}</ref><ref>{{Cytuj pismo|nazwisko = Bogdziewicz|imię = Michał|tytuł = Lata nasienne i gryzonie czyli o wpływie zwierząt na rozsiewanie nasion buka i dębu|czasopismo = Wszechświat|wolumin = 115|wydanie = 1–3|strony = 107-110|data = 2014|wydawca = |miejsce = |issn =}}</ref>), poczynając mniej więcej od 60–80 roku życia (drzewa rosnące w odosobnieniu zaczynają owocować w wieku 40–50 lat). Okrywy orzechów pękają wczesną jesienią{{r|russel}}. [[Nasiono|Nasiona]] kiełkują tylko gdy są przykryte ściółką leśną. Należą do nasion kiełkujących w ciemności{{r|kremer}}. Opadły na wilgotną ziemię [[bukiew|orzeszek]] pęcznieje i wkrótce wyrasta z niego korzonek, który wnika w glebę. Kilka dni później rozwijają się dwa zielone [[Liścień|liścienie]], pomiędzy którymi znajduje się delikatny pęd, który rosnąc przez lato, wykształca pierwsze liście właściwe{{r|dreyer}}. Młode rośliny doskonale znoszą zacienienie. W rozprzestrzenianiu buka zwyczajnego uczestniczą zwierzęta{{r|kremer}} m.in. sójki i wiewiórki.