Wicekról: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia nazwę kategorii oraz wykonuje inne drobne zmiany |
m Poprawiam parametry opisujące autorów w szablonach cytowania |
||
Linia 15:
=== W Amerykach ===
Wraz z zakończeniem podboju państwa azteckiego (1524) i imperium inkaskiego (1536), na nowo zdobytych terenach zaczęli pojawiać się królewscy urzędnicy. Byli to początkowo słudzy skarbu (''oficiales reales de hacienda'') pilnujący fiskalnych praw królów Hiszpanii, a w późniejszym okresie nadzorujący działania konkwistadorów-gubernatorów kontrolerzy (''juezes pesquisadores''). Ostatnim etapem wczesnej fazy ustanawiania kolonialnej administracji było mianowanie królewskich urzędników zarządzających prowincjami, z których największy zakres kompetencji i związanego z tym prestiżu posiadały gubernatorstwa (''gobernaciones'')<ref name="McAlister">{{Cytuj książkę |
Kolejnym posunięciem umacniającym władzę królewską w Ameryce było ustanowienie królewskich audiencji (''audiencias''), których zadaniem było hamowanie rosnącej niezależności i ukrócenie samowoli kolonialnych urzędników poprzez umożliwienie odwołania się od ich decyzji (funkcja apelacyjna). Z biegiem czasu w celu okiełznania niepokojów wywołanych podbojem wyposażono je również w prerogatywy władzy administracyjnej. Brak oczekiwanych efektów sprawił jednak, że niezbędny okazał się na miejscu osobisty, wyposażony w szerokie kompetencje przedstawiciel monarchy w osobie wicekróla. Pierwsze [[Nowa Hiszpania|Wicekrólestwo Nowej Hiszpanii]] ze stolicą w Meksyku ustanowiono w 1535{{r|"McAlister"}}.
Wicekrólowie wybierani przez [[Rada Indii|Radę Indii]], której bezpośrednio podlegali, byli najwyższymi rangą hiszpańskimi urzędnikami w koloniach. Reprezentowali oni bezpośrednio osobę króla dzięki czemu wyposażeni zostali w szeroki wachlarz uprawnień administracyjnych. Znaczny prestiż urzędu i liczne możliwości szybkiego wzbogacenia sprawiały, że było to stanowisko bardzo pożądane przez możnych potomków kastylijskiej arystokracji<ref name="Elliott2">{{Cytuj książkę | tytuł = The Cambridge History of Latin America | wydawca = Cambridge University Press | miejsce = Cambridge, Nowy Jork | data = 1984 | strony = 287-310 | isbn = 0-521-23223-6 | tom = I | tytuł tomu = Colonial Latin America | rozdział = Metropolitan aspirations |
Ze względu na duże odległości, zależność wicekrólów od dworu okazała się jednak mocno iluzoryczna, dlatego też aby zapobiec nadmiernemu ich usamodzielnieniu wprowadzono pięcioletnią kadencyjność, a osoby sprawujące urząd otaczano siatką szpiegów<ref name="Wójcik">{{Cytuj książkę |imię=Z. | nazwisko =
Kolonie hiszpańskie podzielone były na:
|