Silambam: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
m poprawa linków |
||
Linia 1:
'''Silambam''' ([[tamil]]: சிலம்பம்) lub '''Silambattam''' (சிலம்பாட்டம்) - tradycyjna drawidyjska sztuka walki, wykorzystująca kije o długości ok. 1,6 - 1,8 m. Długość kija zależy od ćwiczącego. Koniec kija powinien sięgać do czoła. Niekiedy wykorzystuje się również krótkie (ok. 90 cm) kije zwane "sedikutchi". Istnieją również specjalne techniki obrony dla osoby nieuzbrojonej. Nazwa "Silambam" pochodzi od głównej stosowanej broni, czyli bambusowego lub [[rotang|rattan]]owego kija. Mistrzowie są nazywani '''Asaan''' ([[tamil]]: ஆசான்), podczas gdy arcymistrzowie tytułowani są jako '''Periyasaan''' ([[tamil]]: பெரியாசன்) lub '''Iyan''' ([[tamil]]: ஐயன்).<ref>Silambam ASIA. {{cytuj stronę| url = http://silambam.asia| tytuł = Silambam Fencing and Techniques | data dostępu = 20 October 2012 | autor = Guruji Murugan, Chillayah | język = en}}</ref>
Silamban i inne techniki walki przez wieki należały do kanonu treningu wojowników w południowych Indiach, w królestwach [[Ćolowie|Ćola]], [[Pandja]] i [[Ćera]], lecz straciły na ważności w momencie wprowadzenia broni palnej przez Brytyjczyków<ref> Raj, J. David Manuel:The Origin and the Historical Developlment of Silambam Fencing: An Ancient Self-Defence Sport of India, Univ. of Oregon 1977 </ref>. Wiele technik uległo w tym okresie zapomnieniu. Elementy walki przy użyciu kija (również nazywanego "silamba") wraz z emigrantami tamilskimi przeniknęły również na półwysep malajski i zostały włączone do malajskiej sztuki walki zwanej [[silat]].
| |||