Silnik jonowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Poprawiam goły link na tytuł w szablonie cytowania |
|||
Linia 12:
== Rodzaje silników jonowych ==
Silniki jonowe mają wiele różnych typów z których niektóre zostały już użyte, a część jest w fazie badań i koncepcji. Najbardziej znane z nich to:
* [[Silnik jonowy elektrostatyczny]] w użyciu, ale testuje się nowe generacje jak np. [[HiPEP]],[[DS4G]]
* [[Silnik Halla]]
* [[HDLT]] w fazie badań
Linia 18:
== Wykorzystanie w misjach ==
Silniki jonowe nie mogą być używane do wyniesienia rakiety z powierzchni Ziemi ponieważ mają za mały ciąg, niezdolny do przezwyciężenia siły grawitacji. Mogą być używane jedynie gdy pojazd znajduje się na orbicie. Pierwszy raz wypróbowano silnik jonowy w eksperymencie w locie suborbitalnym SERT 1 (1964 r.) i na orbicie w eksperymencie SERT 2 (1970 r.)<ref>{{Cytuj |autor = NASA |url = https://www.nasa.gov/centers/glenn/about/history/sert.html |data = dostęp 21 kwietnia 2018|tytuł=NASA – Space Electric Propulsion Test<!-- tytuł wygenerowany przez bota -->}}</ref>. [[Silnik jonowy elektrostatyczny]] wykorzystano także do napędu wystrzelonej w [[1998]] sondy [[Deep Space 1]] lecącej w kierunku [[Kometa Borrelly'ego|komety Borrely'ego]]. Napęd, zaprojektowany tak, aby pracował przez 200 godzin, w praktyce działał ponad 50 razy dłużej.
[[Silnik Halla]] z kolei był wykorzystany w sondzie [[SMART-1]] Europejskiej Agencji Kosmicznej.
Silniki jonowe służą obecnie jako główny napęd japońskiej sondy [[Hayabusa (sonda kosmiczna)|Hayabusa]] i amerykańskiej [[Dawn (sonda)|Dawn]].
Silnik tego typu posłużył, między innymi, do uratowania misji satelity [[Artemis (satelita)|Artemis]], który [[13 lipca]] [[2001]] został przez rakietę [[Ariane 5]] umieszczony na niewłaściwej orbicie. Pierwsze manewry zmiany orbity wykonano klasycznym napędem chemicznym, ze względu na konieczność szybkiego opuszczenia [[Pas Van Allena|pasów radiacyjnych]] Van Allena, zużyto na to 95% paliwa chemicznego. Ostatnie 5 tysięcy kilometrów satelita pokonał używając napędu jonowego. Pod koniec stycznia 2003 [[Artemis (satelita)|Artemis]] osiągnął docelową [[orbita geostacjonarna|orbitę geostacjonarną]].
| |||