Rajko Daskałow: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Daskałow
 
Linia 32:
 
== Życiorys ==
Urodził się we wsi Bjała Czerkwa, w rodzinie nauczycielskiej. Po ukończeniu [[liceum]] w [[Swisztow]]ie, w latach 1907-1912 studiował finanse na [[Uniwersytet BerlińskiHumboldtów w Berlinie|uniwersytecie berlińskim]]{{r|Taszew}}. Po powrocie do Bułgarii ukończył szkołę oficerów rezerwy i wziął udział w [[Wojny bałkańskie|wojnach bałkańskich]]. W 1913 wstąpił do [[Bułgarski Ludowy Związek Chłopski|Bułgarskiego Ludowego Związku Chłopskiego]] i redagował pismo partii ''Zemedelsko zname''{{r|Taszew}}. W 1915 został zmobilizowany do armii i walczył na froncie jako oficer 50 pułku piechoty. W 1916 trafił do więzienia, oskarżony o udział w aferze korupcyjnej{{r|Taszew}}. We wrześniu 1918 opuścił więzienie wraz z przywódcą partii chłopskiej Aleksandrem Stambolijskim i został wysłany do Radomira, aby przekonać buntujących się żołnierzy do powrotu na front. Po dotarciu do Kiustendiłu, Daskałow postanowił wykorzystać sytuację i stanął na czele zbuntowanych żołnierzy, proklamując Republikę Radomirską{{r|Taszew}}. Po klęsce powstania Daskałow schronił się w masywie Witoszy, a następnie poddał się oddziałom Ententy i został internowany w Salonikach.
 
Wykorzystując amnestię ogłoszoną w grudniu 1918 Daskałow wrócił do Bułgarii i zdobył mandat deputowanego do [[Zgromadzenie Narodowe (Bułgaria)|parlamentu]], reprezentujac w nim partię chłopską{{r|Taszew}}. W 1919 objął stanowisko ministra rolnictwa w rządzie [[Aleksandyr Stambolijski|Aleksandra Stambolijskiego]], a następnie ministra handlu i przemysłu, a od 1922 ministra spraw wewnętrznych i zdrowia publicznego{{r|Taszew}}. Był autorem najbardziej kontrowersyjnych pomysłów rządu Stambolijskiego, w tym utworzenia partyjnych bojówek (Pomarańczowej Gwardii) i przeprowadzenia radykalnej reformy rolnej. We wrześniu 1922 zorganizował kongres plantatorów buraków, którego uczestnicy rozpędzili zgromadzenie polityków opozycyjnych wobec rządu. Był zwolennikiem likwidacji organizacji macedońskich, w tym [[Wewnętrzna Macedońska Organizacja Rewolucyjna|Wewnętrznej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej]] (WMRO). W 1922 kierownictwo WMRO wydało na Daskałowa wyrok śmierci.
Linia 49:
{{Kontrola autorytatywna}}
{{SORTUJ:Daskałow, Rajko}}
[[Kategoria:Bułgarscy dyplomaci]]
[[Kategoria:Bułgarscy ekonomiści]]
[[Kategoria:Bułgarscy ministrowie spraw wewnętrznych]]
[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Humboldtów w Berlinie]]
[[Kategoria:Ofiary zabójstw]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1886]]
[[Kategoria:Zmarli w 1923]]