Abdullah Öcalan: Różnice pomiędzy wersjami

| polityk = Abdullah Öcalan

| grafika = [[Plik:Abdullah Öcalan.png|200px]]

| opis grafiki =

| data urodzenia = 4 kwietnia 1948

| miejsce urodzenia = Halfeti

| data śmierci =

| miejsce śmierci =

| funkcja = Lider [[Partia Pracujących Kurdystanu|Partii Pracujących Kurdystanu (PKK)]]

| partia = Partia Pracujących Kurdystanu

| od = 1978

| do = teoretycznie nadal

| poprzednik =

| następca =

| odznaczenia =

| commons = Category:Abdullah Öcalan

| quote = Abdullah Öcalan

'''Abdullah Öcalan''', ps. ''Apo''„Apo” (ur. [[4 kwietnia]] [[1948]], w [[Halfeti]]) – lider [[Partia Pracujących Kurdystanu|Partii Pracujących Kurdystanu (PKK)]].

Urodził się w Halfeti w 1948 roku. Pochodził z ubogiej rodziny [[Kurdowie|kurdyjskiej]]<ref name="T">''Terroryzm s. 54-55''.</ref>. W młodości planował wstąpienie do [[Turcja|tureckiej]] armii, jego podanie zostało jednak odrzucone<ref name="T">''Terroryzm s. 54-55''</ref>. Następnie studiował politologię na Wydziale Nauk Politycznych Uniwersytetu w [[Ankara|Ankarze]]. Na studiach zafascynowały go doktryny [[leninizm|marksizmu-leninizmu]] i [[maoizm]]u<ref name="ref">{{Cytuj stronę | url = http://refleksje.edu.pl/wp-content/uploads/2013/07/refleksje-nr5-107-123.pdf| |tytuł = Programowa niechęć do państwa jako kwintesencja zjawiska identyfikacji narodowej wśród Kurdów tureckich – analiza głównych przejawów nacjonalizmu kurdyjskiego w Turcji| |autor = Magdalena Szkudlarek| |opublikowany = refleksje.edu.pl | data = | język = pl| |data dostępu = 2017-09-18}}</ref><ref name="T">''Terroryzm s. 54-55''</ref>. Zasilił szeregi Rewolucyjnego Stowarzyszenia Studentów Ankary i Młodzieży Rewolucyjnej<ref name="T">''Terroryzm s. 54-55''</ref>. Na krótko aresztowany za rozprowadzanie ulotek. Po wypuszczeniu na wolność opuścił uczelnię<ref name="T">''Terroryzm s. 54-55''</ref> i udał się do kurdyjskiego [[Diyarbakır]]. W 1974 roku założył partyzancką organizację Kurdystan Rewolucyjny<ref name="T">''Terroryzm s. 54-55''</ref>. Przyjął pseudonim „Apo“„Apo”, czyli wujek<ref name="T">''Terroryzm s. 54-55''</ref>. 27 listopada 1978 roku znalazł się w gronie założycieli [[Partia Pracujących Kurdystanu|Partii Pracujących Kurdystanu]] (PKK)<ref name="T">''Terroryzm s. 54-55''</ref>. Po 1980 roku zamieszkał w [[Damaszek|Damaszku]]<ref>''Terroryzm s. 55''.</ref>.

W 1998 roku rząd [[Syria|Syrii]] pod naciskami Turcji i [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]] wydalił go z kraju<ref name="TII">''Terroryzm s. 57''.</ref>. Polityk, poszukując [[azyl]]u, udał się do [[Europa|Europy]]. 16 stycznia 1999 roku w [[Rzym]]ie został na krótko aresztowany przez [[Włochy|włoskie]] służby<ref name="TII">''Terroryzm s. 57''</ref>. Nie został wydany Turcji. W poszukiwaniu azylu odwiedził [[Grecja|Grecję]], [[Holandia|Holandię]] i [[Rosja|Rosję]]<ref name="TII">''Terroryzm s. 57''</ref>. W lutym tego samego roku trafił do [[Kenia|Kenii]]<ref name="TII">''Terroryzm s. 57''</ref>. Tam 16 lutego został ujęty przez turecki oddział specjalny<ref name="TII">''Terroryzm s. 57''</ref>. Aresztowanie przywódcy wywołało falę protestów pośród Kurdów na całym świecie<ref name="TIII">''Terroryzm s. 58''.</ref>. Zwolennicy Öcalana oskarżyli Stany Zjednoczone i [[Izrael]] o udział w jego schwytaniu<ref name="TIII">''Terroryzm s. 58''</ref>. Turecki sąd skazał go na karę śmierci<ref name="TIII">''Terroryzm s. 58''</ref>. W 2002 roku wyrok zmieniono na karę dożywotniego pozbawienia wolności<ref name="TIII">''Terroryzm s. 58''</ref>.

Obecnie (2019) odbywa karę w więzieniu na wyspie [[İmralı]] na [[morze Marmara|morzu Marmara]]<ref name="TIII">''Terroryzm s. 58''</ref>. Podczas pobytu w więzieniu złagodził rewolucyjną retorykę<ref name="TIII">''Terroryzm s. 58''</ref>. Zza krat wielokrotnie wzywał do zawieszenia broni i zatrzymania przemocy<ref name="ref">{{Cytuj stronę | url = http://refleksje.edu.pl/wp-content/uploads/2013/07/refleksje-nr5-107-123.pdf| tytuł = Programowa niechęć do państwa jako kwintesencja zjawiska identyfikacji narodowej wśród Kurdów tureckich – analiza głównych przejawów nacjonalizmu kurdyjskiego w Turcji| autor = Magdalena Szkudlarek| opublikowany = refleksje.edu.pl| data = | język = pl| data dostępu = 2017-09-18}}</ref>. Opracował również specyficzną ideologię znaną jako [[demokratyczny konfederalizm]]. Ideologia ta oficjalnie uznana została za doktrynę PKK<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.freeocalan.org/wp-content/uploads/2012/09/Ocalan-Democratic-Confederalism.pdf| |tytuł = Democratic Confederalism | autor = | opublikowany = freeocalan.org | data = | język = en| |data dostępu = 2017-09-22}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = https://roarmag.org/essays/pkk-kurdish-struggle-autonomy/ | tytuł = The new PKK: unleashing a social revolution in Kurdistan | autor = Rafael Taylor | opublikowany = ROAR Magazine | data = | język = en | data dostępu = 2017-09-23}}</ref>.

* {{Cytuj książkę | autor = Wilhelm Dietl, Rolf Tophoven, Kai Hirschmann| |tytuł = Terroryzm | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN| |miejsce = Warszawa| |rok = 2012| |isbn = 9788301160197}}