Elbląg: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 110:
 
=== II wojna światowa ===
Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] całe życie gospodarcze i społeczne Elbląga zostało podporządkowane potrzebom wojny. Miasto było przeludnione w wyniku przesiedleń ludności z Meklemburgii, Mazur, a także jeńców różnej narodowości. Od marca 1940 istniał tu jeden, a później dwa podobozy obozu koncentracyjnego [[Stutthof (KL)|Stutthof]]<ref>Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, ​{{ISBN|83-01-12677-9}}​ s. 151</ref>. Wprowadzono racjonowanie żywności. Od momentu rozpoczęcia wojny Elbląg był niemal nietknięty przez działania zbrojne. Gdy na początku 1945 [[Armia Czerwona]] wkroczyła do [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]], do Elbląga zaczęli napływać żołnierze niemieccy.
 
Pierwsze oddziały wojsk radzieckich zbliżyły się do Elbląga 23 stycznia 1945. W krótkim czasie miasto zostało otoczone z trzech stron. Rozpoczęły się ciężkie walki. Siły hitlerowskie w mieście liczyły ok. 10 tys. żołnierzy Wehrmachtu i ok. 4 tys. członków Volkssturmu. W czasie walk poległo ok. 5 tys. hitlerowców. Reszta trafiła do niewoli. W walkach poległo też 2731 żołnierzy radzieckich z 2 armii uderzeniowej i 5 armii pancernej gwardii 2 Frontu Białoruskiego pod dowództwem marszałka K. Rokossowskiego. Miasto zostało zajęte przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] 10 lutego 1945 roku (ku czci żołnierzy radzieckich po wojnie wzniesiono Pomnik Wdzięczności przy ul. Agrykola)<ref>”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” Sport i Turystyka 1988, {{ISBN|83-217-2709-3}}, str. 179</ref>. Zaciekłe walki na przełomie stycznia i lutego obróciły miasto w gruzy. Zniszczona została zabytkowa zabudowa Starego Miasta, a także całe Śródmieście. Trudne do określenia były cywilne straty ludzkie. Wielu spośród przedwojennych elblążan utonęło w czasie panicznej ucieczki na Zachód przez [[Zalew Wiślany]].