Bukowo (powiat człuchowski): Różnice pomiędzy wersjami

Choć historia wsi sięga odleglejszych czasów, to za początek Bukowa (Bucholc) przyjmuje się [[prawo lokacyjne|przywilej lokacyjny]] z 21 kwietnia 1352 roku, nadany przez ówczesnego kontura[[komtur]]a krzyżackiego w [[Człuchów|Człuchowie]] (Schlochau) [[Ludolf Hake|Ludolfa Hake]]. Dokument ten zaginął podczas grabieżczego ataku Polaków z [[Krajna|Krajnej]] 1 grudnia 1435, jednak w 1526 król [[Zygmunt I Stary]] odnowił go na prośbę bukowieńskiego sołtysa, [[Johann Buchholz|Johanna Buchholza]]. W 1564 odbyła się pierwsza [[lustracja]], która wykazała 30 chłopów na 61 łanach (1 łan to około 34ha), 6 ogrodników i 3 karczmy. Następna, która odbyła się w 1624 wymieniła z kolei 18 chłopów. W tym samym roku powstał tu również [[folwark]] starościańskistarościński na około 300 hektarach ziemi.

Podczas trwania tzw. [[potop szwedzki|potopu„potopu szwedzkiegoszwedzkiego”]] (1627–1660) Bukowo zostało splądrowane przez wojska szwedzkie jak i polskie. Na domiar złego w roku 1657 wybuchła zaraza bardzo uszczuplając liczbę mieszkańców. Lustracja z roku 1665 obrazuje skutki wojny oraz choroby: z 18 chłopów pozostało tylko 8 z których 6 traktowanych jest tylko jako ogrodnicy.

Około 1830 sporządzono pierwszą mapę wsi w skali 1:5000 na której dokładnie zaznaczono 37 domów mieszkalnych oraz 78 budynków gospodarczych i kościół. W 1837 wybuchł pożar niszczący znacznie wieś w tym kościół. Mimo tego wieś przeżywała rozkwit. Pod koniec lat 60. XIX w. ukończono budowę linii kolejowej (miejscową stację wybudowano w 1890). WWedług danych z 1865 w Bukowo liczyło 524 mieszkańców (279 [[Kościoły ewangelickie|ewangelików]] i 235 [[katolicyzm|katolików]]), istniałoposiadało 147 zabudowań, w tym 53 domy mieszkalne. Struktura powierzchni gospodarstw: