Wda (województwo pomorskie): Różnice pomiędzy wersjami

W 1772 roku w wyniku I rozbioru Polski, Wda znalazła się w granicach Królestwa Pruskiego. W 1830 roku w wyniku wprowadzonego przymusu szkolnego przez pruskie władze, została zbudowana szkoła, ponieważ ośrodek w Zelgoszczy nie był w stanie pomieścić dziatwy. W 1906 roku uczniowie ogłosili strajk - podarli niemieckie podręczniki i kartkami zarzucili stawek pośrodku wsi.

 

 

Wda wróciła do Polski w 1920 roku i została przyłączona do gminy Lubichowo. W spisie majątków ziemskich wymieniany jest Otton Koschneider, który był prawdopodobnie ostatnim jej właścicielem. W tym okresie zaczęto używać określenia "kozi rynek" na zachodnią część wsi, gdzie było mnóstwo kóz, jednak sama wieś była biedna. W latach 1924-1926 we Wdzie wybudowano kościół. 4 maja 1924 roku z upoważnienia biskupa chełmińskiego [[Augustyn Rosentreter|Augustyna Rosentretera]], ksiądz Infułat Juliusz Barkowski dokonał uroczystej benedykcji kościoła, a pierwszym kuratusem został ustanowiony ks. Jan Chabowski<ref>http://www.parafiawdaiocypel.pl/parafia-wda/historia/</ref>, parafia została erygowana z parafii [[Czarnylas (województwo pomorskie)|Czarnylas]].