Nowożytność: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Poszerzono treść
Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
PG (dyskusja | edycje)
m Wycofano edycje użytkownika 94.42.38.177 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Salicyna.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 1:
[[Plik:Zonaro GatesofConst.jpg|thumb|180px|Upadek Konstantynopola w 1453. Data ta jest jedną z kilku podawanych jako symboliczny początek nowożytności.]]
Polsce'''Nowożytność''' nadal średniowiecze.epoka w historii następująca według tradycyjnej [[periodyzacja|periodyzacji]] po [[średniowiecze|średniowieczu]] i poprzedzająca [[XIX wiek]] (jako epokę). Za jej datę początkową uznaje się najczęściej upadek Konstantynopola, a tym samym cywilizacji [[Cesarstwo Bizantyńskie|bizantyńskiej]] ([[1453]]) lub odkrycie [[Ameryka|Ameryki]] przez [[Krzysztof Kolumb|Krzysztofa Kolumba]] ([[1492]]). Obie te daty mają wyłącznie charakter umowny – upadek Bizancjum miał bardzo ograniczony wpływ na rozwój kultury europejskiej, natomiast ekspansja europejska w kierunku zachodnim i południowym miała przynieść skutki dopiero w [[XVI wiek]]u. Realnymi wyznacznikami przejścia od epoki średniowiecznej do nowożytnej są natomiast przemiany kulturowe, polityczne, państwowe, ideologiczne i w ograniczonym stopniu techniczne<ref>''Późne średniowiecze'', red. K. Baczkowski, Warszawa 2005; J. Da Silva, ''Morskie dzieje Portugalczyków'', Gdańsk 1987; G. Ostrogorski, ''Dzieje Bizancjum'', Warszawa 2008; Z. Wójcik, ''Historia powszechna. Wiek XVI-XVII'', Warszawa 2006.</ref>. W [[Historia świata|historii świata]] za umowne zakończenie epoki najczęściej uznaje się wybuch [[rewolucja francuska|rewolucji francuskiej]], a rzadziej [[kongres wiedeński]]<ref>Z. Wójcik, ''Historia powszechna. Wiek XVI-XVII'', Warszawa 2006; A. Chwalba, ''Historia powszechna. XIX wiek'', Warszawa 2009.</ref>.
'''Nowożytność''' – epoka w historii następująca według tradycyjnej, w Polsce jeszcze się jej nie doczekaliśmy. W
Polsce nadal średniowiecze. [[periodyzacja|periodyzacji]] po [[średniowiecze|średniowieczu]] i poprzedzająca [[XIX wiek]] (jako epokę). Za jej datę początkową uznaje się najczęściej upadek Konstantynopola, a tym samym cywilizacji [[Cesarstwo Bizantyńskie|bizantyńskiej]] ([[1453]]) lub odkrycie [[Ameryka|Ameryki]] przez [[Krzysztof Kolumb|Krzysztofa Kolumba]] ([[1492]]). Obie te daty mają wyłącznie charakter umowny – upadek Bizancjum miał bardzo ograniczony wpływ na rozwój kultury europejskiej, natomiast ekspansja europejska w kierunku zachodnim i południowym miała przynieść skutki dopiero w [[XVI wiek]]u. Realnymi wyznacznikami przejścia od epoki średniowiecznej do nowożytnej są natomiast przemiany kulturowe, polityczne, państwowe, ideologiczne i w ograniczonym stopniu techniczne<ref>''Późne średniowiecze'', red. K. Baczkowski, Warszawa 2005; J. Da Silva, ''Morskie dzieje Portugalczyków'', Gdańsk 1987; G. Ostrogorski, ''Dzieje Bizancjum'', Warszawa 2008; Z. Wójcik, ''Historia powszechna. Wiek XVI-XVII'', Warszawa 2006.</ref>. W [[Historia świata|historii świata]] za umowne zakończenie epoki najczęściej uznaje się wybuch [[rewolucja francuska|rewolucji francuskiej]], a rzadziej [[kongres wiedeński]]<ref>Z. Wójcik, ''Historia powszechna. Wiek XVI-XVII'', Warszawa 2006; A. Chwalba, ''Historia powszechna. XIX wiek'', Warszawa 2009.</ref>.
[[Plik:Cantino planisphere (1502).jpg|mały|Mapa nieznanego portugalskiego kartografa z 1502 roku przedstawia świat taki, jaki stał się znany Europejczykom po wyprawach eksploracyjnych pod koniec XV wieku do obu Ameryk, Afryki i Indii]]
Podział na [[starożytność]], średniowiecze i nowożytność znajduje zastosowanie przede wszystkim w historii Europy, choć jest wykorzystywany także w badaniach nad krajami pozaeuropejskimi, szczególnie w opracowaniach syntetycznych.