Witold Wegner: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy |
drobne redakcyjne |
||
Linia 9:
Po zakończeniu powstania wielkopolskiego uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Zawsze dbał o swoich żołnierzy i był wśród nich bardzo popularny. 4 lipca 1920, jako podporucznik i dowódca II batalionu [[74 Górnośląski Pułk Piechoty|159 Pułku Piechoty Wielkopolskiej]] został ranny w czasie [[Bitwa nad Dołhem|bitwy nad Dołhem]], dostał się do bolszewickiej niewoli i został zamordowany{{odn|Bożejko|1929|s=16, 32}}. Oficjalnie został uznany za zmarłego 14 lipca 1920 w miejscowości Holszany{{odn|Lista strat|1934|s=953}}.
Według innej wersji latem 1920 w trakcie odwrotu próbował przedostać się w cywilnym ubraniu do linii polskich. Niestety został schwytany przez Rosjan i 10 sierpnia 1920 rozstrzelany w Wilnie. W 1929 został oficjalnie uznany za zmarłego. W 1937 pośmiertnie awansowany na stopień kapitana<ref> Andrzej Kowalczyk, ''Buk. Zarys Dziejów'', Poznań, Kantor Wydawniczy SAWW, 1989, ISBN 83-85066-00-45, str. 91-92</ref>.
Był odznaczony [[Krzyż Żelazny|Krzyżem Żelaznym]] II klasy i odznaką pamiątkową 74 pp. Rodziny nie założył.
| |||