Tasiemce: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 91.231.61.253 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Paweł Ziemian BOT.
Znacznik: Wycofanie zmian
nic
Znacznik: Wycofane
Linia 16:
'''Tasiemce''' (Cestoda) – [[płazińce]] pasożytujące wewnętrznie. Tasiemce przechodzą złożony cykl rozwojowy ze zmianą żywicieli. [[Żywiciel pośredni|Żywicielami pośrednimi]] są [[bezkręgowce]] lub [[kręgowce]], natomiast [[żywiciel ostateczny|ostatecznymi]] - z reguły kręgowce, u których żyją głównie w [[przewód pokarmowy|przewodzie pokarmowym]]. Pierwszym stadium larwalnym jest [[onkosfera]], zaopatrzona w 6 haczyków embrionalnych, lub orzęsiona larwa koracidium (u Pseudophyllidea); drugie stadium larwalne może mieć rozmaitą postać. Tasiemce pasożytują na kręgowcach od co najmniej 270 milionów lat{{r|270Ma}}. Zaatakowany człowiek może usunąć pasożyta za pomocą leków, dzięki którym tasiemiec zostaje osłabiony i wydalony wraz z kałem.
 
Długość ciała waha się w granicach od kilkuset dupeczek [[mikrometr]]ów do 20 metrów (u [[Bruzdogłowiec szeroki|bruzdogłowca szerokiego]]). U większości gatunków ciało składa się ze skoleksu (główki), szyjki i proglotydów, tworzących tzw. ''strobilę'' (nazwaną tak ze względu na wiekowe ułożenie członów, przypominające [[strobilizacja|strobilizację]] u [[parzydełkowce|parzydełkowców]]). Na skoleksie występują narządy czepne w postaci bruzd przyssawkowych (u tasiemca bruzdogłowca) lub przyssawek (u [[tasiemiec uzbrojony|tasiemców uzbrojonych]] i [[tasiemiec nieuzbrojony|nieuzbrojonych]]) oraz kurczliwego ryjka opatrzonego hakami (u tasiemca uzbrojonego). Szyjka jest strefą wzrostową i na ogół w ciągu całego życia tasiemca odrastają od niej nowe człony.
[[Plik:Taenia solium-detailed morphology.jpg|thumb|250px|right|Zdjęcie mikroskopowe proglotydu. Widoczna macica z jajeczkami]]
W zależności od stopnia rozwoju układu rozrodczego wyróżnia się w strobili kolejno człony niedojrzałe, dojrzałe i maciczne. W członach dojrzałych wykształcają się samodzielne układy rozrodcze męskie i żeńskie, w końcu powstają [[gameta|gamety]]. Człony maciczne zawierają silnie rozwiniętą macicę, pozostałe zaś elementy obu układów rozrodczych częściowo w nich zanikają. Liczba członów strobili zależy od gatunku i może wynosić od trzech aż do kilku tysięcy. U niektórych gatunków brak jest członowania zewnętrznego (np. u [[rzemieniec|rzemieńca]]). Znane są również gatunki nie tworzące strobili.