Wiadukt Pancera w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
drobne redakcyjne
Linia 59:
 
== Historia ==
Wiadukt powstał w celu ułatwienia dojazdu do [[Most łyżwowy|mostu łyżwowego]] na [[Wisła|Wiśle]] znajdującego się u wylotu stromej i wąskiej ul. [[Ulica Bednarska w Warszawie|Bednarskiej]]<ref name="Encyklopedia"/><ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Mórawski | imię = Karol | tytuł = Warszawa. Dzieje miasta | wydawca = Książka i Wiedza | miejsce = Warszawa | data = 2017 | strony = 243 | isbn = 978-83-05-13657-0}}</ref>. Miał on również stanowić przyczółek dla przyszłego mostu stałego przez [[Wisła|Wisłę]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Mórawski | imię = Karol | tytuł = Warszawa. Dzieje miasta | wydawca = Książka i Wiedza | miejsce = Warszawa | data = 2017 | strony = 244 | isbn = 978-83-05-13657-0}}</ref>. W związku z jego budową zburzono [[Kościół Bernardynek w Warszawie|klasztor i kościół bernardynek]] oraz część zabudowy [[Mariensztat]]u<ref>{{cytuj książkę | autor = Eugeniusz Szwankowski| tytuł = Ulice i place Warszawy | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | rok = 1970 | strony = 114}}</ref>.
 
Wiadukt został zbudowany w latach 1844–1846 według projektu [[Feliks Pancer|Feliksa Pancera]]<ref name="Encyklopedia">{{cytuj książkę | tytuł = Encyklopedia Warszawy | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | data = 1994 | strony = 554 | isbn = 83-01-08836-2}}</ref>. Była to konstrukcja o siedmiu łukowych sklepieniach, wykonanych z cegły, wspartych na sześciu filarach i dwóch przyczółkach. Wiadukt, nazywany także ''Nowy Zjazdem''<ref name="Encyklopedia"/>, umożliwił zjazd z placu Zamkowego do [[Ulica Dobra w Warszawie|ulicy Dobrej]], i dalszy dojazd do ul. Bednarskiej. W związku z jego budową zburzono część zabudowy [[Mariensztat]]u oraz [[Kościół Bernardynek w Warszawie|klasztor i kościół bernardynek]]<ref>{{cytuj książkę | autor = Eugeniusz Szwankowski| tytuł = Ulice i place Warszawy | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | rok = 1970 | strony = 114}}</ref>.
 
Wiadukt został wykorzystany jako dojazd do oddanego do użytku w 1864 roku ''mostu Aleksandryjskiego'' (nazywanego zwyczajowo [[Most Kierbedzia|mostem Kierbedzia]])<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Majewski | imię = Jerzy S. | tytuł = Warszawa na starych pocztówkach | wydawca = Agora | miejsce = Warszawa | data = 2013 | strony = 61 | isbn = 978-83-268-1238-5}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Kieniewicz | imię = Stefan | tytuł = Warszawa w latach 1795–1914 | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 1976 | strony = 123}}</ref>. Ułożono na nim także tory tramwajowe. Początkowo była to linia tramwaju konnego należącego do kolei rosyjskich, która łączyła linie szerokotorowe na Pradze z linią normalnotorową Warszawsko-Wiedeńską. W 1908 tramwaje konne zostały zastąpione przez tramwaje elektryczne.