Rafał Kalinowski: Różnice pomiędzy wersjami

Ukończywszy Mikołajewską Szkołę Inżynieryjną w [[Petersburg]]u z tytułem inżyniera i stopniem porucznika, pracował wpierw jako wykładowca akademicki, a następnie przy budowie kolei na linii [[Odessa]] – [[Kursk]] i jako wojskowy w [[Brześć|Brześciu Litewskim]]. Gdy wybuchło [[powstanie styczniowe]], zrezygnował z pracy w rosyjskim wojsku w obawie przed otrzymaniem rozkazu walki przeciwko rodakom. Mimo iż był przeciwny wszczynaniu powstania styczniowego, włączył się w nie i objął stanowisko ministra wojny w litewskich władzach powstańczych. Pod koniec 1863 roku przekonał się o beznadziejności sprawy i zaniechał działań.

 

 

W 1877 wstąpił do [[karmelici|zakonu karmelitańskiego]], miał 42 lata. Po złożeniu pierwszych [[śluby zakonne|ślubów]] i odbyciu studiów teologicznych, przyjął [[Sakrament święceń|święcenia kapłańskie]] w dniu 15 stycznia 1882 roku. Trzykrotnie sprawował funkcję przeora [[Klasztor w Czernej|klasztoru]] w[[Czerna (powiat krakowski)| Czernej]], tyleż razy był przełożonym [[Sanktuarium św. Józefa oraz Klasztor Karmelitów Bosych w Wadowicach|klasztoru]] w [[Wadowice|Wadowicach]]. Spędził w zakonie 30 lat. Zmarł 15 listopada 1907 roku w Wadowicach. [[Jan Paweł II]] kanonizował go 17 listopada 1991 roku w [[Rzym]]ie.