Szantaż (film 1929): Różnice pomiędzy wersjami

''Szantaż'' nie odniósł sukcesu poza granicami Anglii, co zdaniem Patricka McGilligana było „poważnym ciosem” dla BIP{{odn|McGilligan|2005|s=161}}. [[Cenzura]] w Australii początkowo nie zezwoliła na pokazy nowego filmu Hitchcocka, lecz potem nakazy zniesiono{{odn|McGilligan|2005|s=161}}. W Stanach Zjednoczonych dystrybutorzy całkowicie zignorowali pierwszy brytyjski film dźwiękowy. Według krytyka [[Paul Rotha|Paula Rotha]], który uważał ''Szantaż'' za „nieskończenie lepszy od którejkolwiek z ówczesnych produkcji miejscowych”{{odn|Ryall|2000|s=95}}, decydujący wpływ na to miał fakt, iż Amerykanie nie rozumieli brytyjskiego akcentu{{odn|McGilligan|2005|s=161}}. Produkcję ''Szantażu'' uznano za zbyt długą i zbyt kosztowną (co zmusiło Maxwella do wprowadzenia radykalnego programu oszczędnościowego przy następnych projektach){{#tag:ref|Zaniepokojony powolnym tempem realizacji ''Szantażu'', Maxwell kilkukrotnie odwiedzał plan. Hitchcock wraz z ekipą, aby zniechęcić producenta do dalszych wizyt, ustawił na pobliskiej scenie atrapę kamery i światła, udając fotografowanie „wstawki”. Gdy Maxwell przychodził na plan, zaczynali ją kręcić{{odn|McGilligan|2005|s=153}}.|group="uwaga"}}{{odn|McGilligan|2005|s=161}}, a zyski w [[Box office|box offisie]] oceniano jako skromne (nie zachowały się do czasów współczesnych żadne wiarygodne źródła przedstawiające dane dotyczące przychodów filmu){{odn|McGilligan|2005|s=162}}.

 

{{Galeria

|Plik:The Hitchcock 9 (Festival in Moscow) 32.jpg|Prezentacja filmu ''Szantaż'' w ramach projektu „Save the Hitchcock 9.” w [[Moskwa|Moskwie]] (2014)