Jar of Flies: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mike89 (dyskusja | edycje)
m kat.
Mike89 (dyskusja | edycje)
m →‎Muzyka: link
Linia 70:
=== Muzyka ===
[[Plik:Cantrell06.jpg|mały|Na ''Jar of Flies'' gra Cantrella była bardziej delikatna i powściągliwa, przypominając twórczość [[R.E.M.]]{{r|bd}}]]
Paul Gallotta z magazynu „[[Circus (magazyn)|Circus]]” oceniał, że ''Jar of Flies'', mimo iż jest równie mroczny jak ''[[Facelift]]'' (1990) i ''[[Dirt (album)|Dirt]]'' (1992), reprezentuje stylistyczny zwrot{{r|bx}}. Utwory na minialbumie zbudowane są wokół czystego, akustycznego oraz elektrycznego grania rytmicznego z ekspresyjnym, nieco [[funk]]owym zastosowaniem [[Efekt gitarowy|efektu]] [[wah-wah]] przez Cantrella. Na ''Jar of Flies'' dominuje otwarte [[Strojenie instrumentów muzycznych|strojenie]] w [[Tonacja|tonacjach]] [[skala durowa|durowych]]{{r|bw}}. Niespełna siedmiominutowy „Rotten Apple” wyróżnia efekt [[talk box]]{{r|bt}} w stylu [[Frank Zappa|Franka Zappy]] oraz spontaniczne [[frazowanie]]{{#tag:ref|Cantrell korzystał wcześniej z talk boxa w utworach „[[Man in the Box]]” z albumu ''[[Facelift]]'' (1990){{odn|de Sola|2015|s=115}} i „Rain When I Die” z płyty ''[[Dirt (album)|Dirt]]'' (1992){{r|bt}}.|group="uwaga"}}. Cantrell wykorzystał w kompozycji [[akord]] Em7{{r|ay}}, a samą muzykę uważał za jedną z najlepszych, jaką udało mu się skomponować{{r|bw}}. W [[Singel (wydawnictwo muzyczne)|singlowym]] „I Stay Away” muzyk zastosował alternatywny i bardziej otwarty schemat [[D (dźwięk)|D]] (Db-[[A (dźwięk)|Ab]]-Db-[[G (dźwięk)|Gb]]-[[B (dźwięk)|Bb]]-[[E (dźwięk)|Eb]]){{r|ay}}. Utwór „No Excuses” opiera się na „brzęczącej”„[[Jangle pop|brzęczącej]]” (ang. ''jangly'') zmianie akordów durowych z A na B, z otwartymi [[struna]]mi B i E w stylu zespołu [[R.E.M.]]{{r|bw}} [[Muzyka instrumentalna|Instrumentalny]] „Whale & Wasp”, który gitarzysta skomponował w wieku 18 lub 19 lat{{#tag:ref|„Whale & Wasp” Cantrell komentował w następujący sposób: „Był to kolejny numer, który miałem odłożony na później. W rzeczywistości jest to jeden z moich najwcześniejszych utworów – miałem prawdopodobnie 18 lub 19 lat gdy go napisałem. Więc gdy zaczęliśmy nagrywać ''Jar of Flies'', musiałem go sobie przypomnieć. Nazwałem go «Whale & Wasp» ponieważ brzmiał on dla mnie jak rozmowa pomiędzy wielorybem a osą”{{r|av}}.|group="uwaga"}}{{r|av}}, posiada [[Melodyka|śpiewną melodię]] i otwarty akustyczny akord, nawiązujący do tradycji [[Muzyka folkowa|folkowej]], połączony z brzmieniem wiolonczeli{{r|bw}}. Z kolei zamykający zestaw „Swing on This” cechuje powtarzalny akord Ab, przeskakujący do charakterystycznego, [[Skala dwunastodźwiękowa|chromatycznego]] [[Heavy metal|metalowego]] groove’u{{r|bw}}.
 
Ze względu na przewagę instrumentów akustycznych, ''Jar of Flies'' uznawany jest za kontynuację brzmienia zapoczątkowanego na ''[[Sap (album)|Sap]]'' (1992){{r|a}}{{odn|Anderson|2007|s=96, 219}}. Płyta pokazuje zespół od innej strony muzycznej i szeroki zakres możliwości{{r|bl}}, oferując szereg utworów o akustycznej teksturze{{odn|Anderson|2007|s=96}}, zawierającej elementy [[AOR]] i [[blues-rock]]a{{r|bl}}, [[folk rock]]a{{r|aq}}, [[Rock alternatywny|rocka alternatywnego]]{{r|f}} oraz [[Rock|rocka klasycznego]]{{r|ba}}. W stosunku do poprzednich wydawnictw grupy, większy wkład w komponowanie, poza Staleyem i Cantrellem, mieli również Inez i Kinney{{r|bl}}. Cechą charakteryzującą ''Jar of Flies'' jest duża różnorodność materiału; począwszy od [[Melancholia|melancholijnego]] „[[Nutshell]]”{{r|bz}}, przez utrzymany niemal w [[Muzyka pop|popowym]] brzmieniu „No Excuses”, będący połączeniem gitary akustycznej{{r|bl}} z [[Overdrive|przesterowaną]] [[Gitara elektryczna|gitarą elektryczną]], cięższym basem i [[Chordofony smyczkowe|smyczkami]] „I Stay Away”{{odn|Babula|2006|s=72}}, instrumentalny AOR („Whale & Wasp”){{r|bl}}, nawiązujący do twórczości zespołu R.E.M.{{odn|Babula|2006|s=72}} [[Ballada (muzyka)|balladowo]]-bluesowy „Don’t Follow” z harmonijką{{r|bl}}, po zainspirowany [[jazz]]em „Swing on This”{{r|bl|bx}}. Delikatniejsza i powściągliwsza gra na gitarze Cantrella w większym stopniu przypominała harmonie R.E.M., a odejście od tradycyjnych metalowych konwencji miało wpływ na technikę wokalną Staleya, która stała się znacznie bliższa tradycji „białego” blues-rocka{{r|bd}}.