Jesień Ludów: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: zmiana dotychczasowych szablonów wyróżnień na {{wyróżnienie}} |
m →Przebieg wydarzeń: drobne redakcyjne |
||
Linia 46:
W 1988 roku wybuchły [[Strajki w Polsce 1988|dwukrotnie strajki (wiosną i latem)]]. W sierpniu władze zdecydowały się na wstępne rozmowy z opozycją. Z upoważnieniem [[Konferencja Episkopatu Polski|episkopatu]] i [[Lech Wałęsa|Lecha Wałęsy]] podjął je [[Andrzej Stelmachowski]]{{R|historiaprl}}. 31 sierpnia doszło do spotkania Wałęsy i [[Czesław Kiszczak|Czesława Kiszczaka]]. Rozmowy zakończyły się fiaskiem, lecz jednocześnie ustalono nowy termin serii rozmów – 15 i 16 września{{R|historiaprl}}. W międzyczasie Lech Wałęsa nawoływał zakłady do zakończenia strajków. 15 września spotkał się z Czesławem Kiszczakiem, zaś dzień później rozpoczęły się [[rozmowy w Magdalence]], w których wzięło udział 25 osób{{R|historiaprl}}. Rozpoczęto także przygotowania do obrad Okrągłego Stołu{{R|historiaprl}}.
18 września Sejm PRL odwołał rząd [[Zbigniew Messner|Zbigniewa Messnera]] – 27 września nowym premierem został uchodzący za partyjnego liberała [[Mieczysław Rakowski]]. Jednym z ważniejszych działań rządu Rakowskiego było umożliwienie zakładania małych prywatnych przedsiębiorstw oraz zezwolenie na wolny handel obcymi walutami. [[Ustawa Wilczka|Ustawę o wolności inicjatywy gospodarczej]] Sejm PRL przyjął 23 grudnia 1988{{r|sejm}}{{R|historiaprl}} roku.
Podczas rozmów w Magdalence komuniści konsekwentnie odmawiali zgody na ponowną legalizację NSZZ „Solidarność”. 18 grudnia Lech Wałęsa powołał [[Komitet Obywatelski „Solidarność”|Komitet Obywatelski]] przy przewodniczącym NSZZ „Solidarność”. W jej skład weszli m.in. [[Bronisław Geremek]], [[Jacek Kuroń]], [[Tadeusz Mazowiecki]], [[Adam Michnik]]. Wszyscy członkowie Komitetu Obywatelskiego byli zwolennikami porozumienia z ówczesną władzą, która w tym czasie była skłonna do ustępstw{{R|historiaprl}}.
| |||