EME (komunikacja): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Galeria: drobne redakcyjne |
poprawa przek., WP:SK, brak źródeł do informacji, drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
'''EME''' lub '''Earth-Moon-Earth''' ([[Ziemia]]-[[Księżyc]]-Ziemia) znana też jako '''moon bounce''' (odbicie od Księżyca) – technika prowadzenia łączności w pasmach [[Fale metrowe|UKF]]<ref>Powyżej 144 [[Herc|MHz]], ponieważ tylko częstotliwości powyżej kilkudziesięciu MHz przechodzą przez [[jonosfera|jonosferę]] Ziemi.</ref>, wykorzystująca odbicie [[Fale radiowe|fal radiowych]] od powierzchni Księżyca.
== Historia ==
Użycie księżyca jako pasywnego [[Satelita telekomunikacyjny|satelity komunikacyjnego]] zaproponowane zostało w roku 1940 przez W. Braya z British General Post Office (Brytyjski Główny Urząd Pocztowy). Obliczono, że przy pomocy [[mikrofale|mikrofal]] o dużej [[moc]]y możliwe jest odbicie tych sygnałów od powierzchni Księżyca i ich odbiór
Technika „moon bounce” została rozwinięta przez [[United States Army|Armię Stanów Zjednoczonych]] w latach [[II wojna światowa|powojennych]]. Pierwsza udana transmisja zakończona odbiorem echa odbitego od Księżyca przeprowadzona została z [[Fort Monmouth|Fortu Monmouth]] w [[New Jersey]] 10 stycznia 1946 przez [[John H. DeWitt|Johna DeWitta]] jako część projektu [[Projekt Diana|Diana]].
Linia 16:
[[Kod Q|QSO]] (łączność) przeprowadza się kierując wiązkę [[Fale radiowe|fal]] z anteny na powierzchnię Księżyca. Po przejściu przez [[jonosfera|jonosferę]] wiązka odbija się od jego powierzchni i wracając w kierunku Ziemi trafia do anteny odbiorcy znajdującego się często na innym [[kontynent|kontynencie]]. Zasięgi takich łączności to nierzadko kilkanaście tysięcy kilometrów.
Ponieważ powierzchnia Księżyca ma niski współczynnik odbicia fal radiowych (około 10%), a osłabienie sygnału na dystansie średnio 770 000 km jest ekstremalnie wysokie (około 250 [[decybel|dB]] zależnie od używanego pasma [[
W praktyce fale radiowe w łącznościach EME odbija tylko najbliższa Ziemi część Księżyca, ograniczona do pola o średnicy 340 km (10% średnicy Księżyca). Obszary zewnętrzne tego kręgu położone są dalej od Ziemi o 8 km niż centrum, co odpowiada dłuższemu czasowi przebiegu fali radiowej o około 100 μs. Powoduje to zniekształcenia czoła fali w wyniku nakładania się fal odbitych i w efekcie ogranicza szerokość wstęgi modulacji nadajnika do 10 kHz.
Linia 24:
Łączności wykonywane tą techniką, ze względu na małą skuteczność i pewność transmisji, wykorzystują w praktyce tylko krótkofalowcy. Służby profesjonalne z tego sposobu nie korzystają.
Normalnym i ciekawym zjawiskiem jest odbiór własnego [[Echo|echa]]. Po wyłączeniu nadajnika i przejściu na odbiór można usłyszeć własny sygnał, opóźniony o około 2
Czasem występuje niewyjaśnione dotąd zjawisko nazywane [[long delayed echo]] '''(LDE)''', charakteryzuje się tym, że echo wraca do nadawcy po czasie dłuższym niż 2,7 sekundy
== Typy modulacji i optymalne częstotliwości dla EME ==
* [[
** [[CW]]
** [[WSJT (program krótkofalarski)|JT65A]]
Linia 53:
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę |
== Linki zewnętrzne ==
* {{cytuj stronę
[[Kategoria:Krótkofalarstwo]]
| |||