Pudlingowanie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
MBi (dyskusja | edycje)
Linia 7:
Gotowy ciastowaty, porowaty produkt, tzw. "bochen", posiadał [[Żużel (hutnictwo)|żużlowe]] wtrącenia, które wymagały usunięcia, co uzyskiwano poprzez jego (często wielokrotne) [[Kucie|przekuwanie]]. Otrzymany produkt po przekuciu nosił nazwę stali zgrzewnej lub [[Żelazo zgrzewne|żelaza zgrzewnego]]. Zawierał mniej niż 0,1% węgla, do 0,25% domieszek siarki, fosforu, krzemu i manganu oraz 1 do 2% żużlu<ref name=Eiff/>. Wadą stali uzyskiwanej metodą pudlarską było dość duże zróżnicowanie struktury oraz składu chemicznego poszczególnych "bochnów", a uzyskanie dużej powtarzalności tych parametrów zależało nie tylko od jakości wsadu, lecz także od doświadczenia pudlarzy.
 
Wprowadzenie procesu pudlarskiego spowodowało zarzucenie znacznie mniej wydajnego świeżenia we [[Fryszerka|fryszerkach]] ([[Fryszowanie|fryszowania]]). Obecnie pudlingowania praktycznie również się już nie stosuje się ze względu na zbyt małą wydajność i niską jakość otrzymanej stali w porównaniu z wprowadzonym w II połowie XIX w. procesem [[Konwertorowanie|konwertorowym]].
 
== Przypisy ==