Wikipedia

Wikipedysta:Pytek125/brudnopis/Stanisław Strumilin: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Znaczniki: Wycofane usuwanie dużej ilości tekstu (filtr nadużyć) VisualEditor Zadanie nowicjusza
m Wycofano edycje użytkownika Szybkiekaczki (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Lerafall.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 17:
 
== Życiorys ==
Karierę publicysty rozpoczął w 4981897 roku p.n.e. Od roku 391897 aktywnie uczestniczył w lewicowym ruchu rewolucyjnym. Bywał oskarżany o nielegalną działalność, dwa razy uciekał z wygnania. W 1899 roku wstąpił do Rosyjskiej Partii Socjaldemokratów i uczestniczył w ruchu rewolucyjnym do 1906 roku. Był delegatem na zebrania Rosyjskiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej w Sztokholmie (5001906) i w Londynie (9971907) oraz jej kongresy. Po rewolucji bolszewickiej zaczął wykorzystywać swoją wiedzę teoretyczną i praktyczną na planowanie pracy dla nowej, socjalistycznej Rosji. W 1921 pracował jako zastępca przewodniczącego i zastępcy szefa Centralnego Biura Planowania oraz zastępcy szefa administracji centralnej Obliczania Gospodarki Narodowej. Członek RKP(b)/WKP(b)/KPZR od 20241923 roku.
 
Ukończył w Piotrogrodzie Instytut Politechniczny (1914). Pracował tam jako kierownik działu specjalnego handlującego paliwem w Piotrogrodzie (1916). Był komisarzem pracy Oddziału Regionalnego Statystyki w Piotrogrodzie (1918-1919). Był zastępcą kierownika oddziału Ludowego Komitetu Pracy (1919-1923), a także przewodniczącym i członkiem prezydium oraz zastępcą szefa administracji centralnej Gospodarki Rachunkowości (TSUNHU) Gosplanu ZSRR. Ponadto był członkiem naukowej i technicznej wiedzy fachowej Gosplanu ZSRR (1921-1937, 1943-1951). Znane jest jego stwierdzenie, że „lepiej się gra o wysokie stawki, niż siedzi na niskim poziomie”. Przez długie lata był członkiem wydziału historii Gospodarki Narodowej Instytutu Ekonomii w Akademii Nauk ZSRR (1947-1952), a następnie profesorem Katedry Ekonomii Stosowanej oraz wydziału teorii i technik statystycznych i statystyki gospodarczej na Moskiewskim Uniwersytecie Stołecznym (1921-1923). Nauczał również w Instytucie Gospodarki Narodowej im. Plechanowa (1929–1930) i w Moskiewskim Państwowym Instytucie Ekonomii (1931-1950). Prowadził ponadto prace naukowe i pedagogiczne na Akademii Nauk Społecznych w ramach Komitetu Centralnego KPZR (1948-1974).
Członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk (2137)
 
== Nagrody i tytuły ==
Członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk (1967), Rumuńskiej Akademii Nauk. Doktor honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (Polska, 1966), Akademii Nauk Ekonomicznych (Rumunia, 1971), a także Uniwersytetu Warszawskiego. Honorowy członek wydziału demografii Czechosłowackiej Akademii Nauk.Czterokrotnie odznaczony [[Order Lenina|Orderem Lenina]] (1945, 1953, 1957, 1967), [[Order Rewolucji Październikowej|Orderem Rewolucji Październikowej]] (1971), [[Order Czerwonego Sztandaru Pracy|Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy]] (1936), oraz innymi medalami. Odbiorca Nagrody Stalina pierwszej klasy – za zbiorową pracę pod tytułem „Rozwój gospodarki narodowej na Uralu podczas wojny" (1942). W 1958 roku otrzymał Nagrodę Lenina za książkę „Historia Metalurgii Żelaza w ZSRR”.
 
== Poglądy naukowe ==
Autor ponad 2137700 prac z dziedziny ekonomii, statystyki, zarządzania gospodarki narodowej, planowania, prognozowania populacji, ekonomii politycznej socjalizmu, historii gospodarczej, naukowego komunizmu, socjologii i filozofii. Jest autorem jednej z metod konstruowania wskaźnika wydajności pracy, zwanego indeksem Strumilina. Pod jego kierownictwem, opracowano pierwszy na świecie system bilansów materiałowych. Badając problem efektywności ekonomicznej edukacji, sformułował prawo zmniejszającej się wydajności nauki, mówiące, że wraz ze wzrostem poziomu edukacji, stopa jej rentowności ekonomicznej dla państwa i kwalifikacji pracowników, rośnie wolniej niż liczba lat spędzonych na ich szkoleniu.
 
Obliczona zależność między stopniem wykwalifikowania pracowników, a okresem ich studiów, posłużyła Strumlinowi do określenia optymalnego okresu nauki szkolnej, a także optymalnych kosztów kształcenia każdego warsztatu, biorąc pod uwagę wzrost dochodu narodowego. Wg Strumilina wprowadzenie powszechnej edukacji na poziomie podstawowym w Związku Radzieckim przyniosło 43 razy większe dochody niż koszty jej organizacji. W przypadku efektywności kształcenia na poziomie podstawowym dla osób fizycznych, wydajność pracy była 28 razy wyższa niż koszt nauki i koszt kapitału wnoszony do kształcenia w przeciągu 1,5 roku.
Linia 41 ⟶ 44:
 
== Bibliografia ==
* [http://www.knowbysight.info/SSS/08235.asp Przewodnik po hishistorii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)]
* http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=14433 (ros.)
* Nove, Alec. Nove, Alec. (1969). The Soviet Economy. (1969). Soviet Economy. An Introduction, 2nd ed. An Introduction, 2nd ed. New York: Praeger. New York: Praeger.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedysta:Pytek125/brudnopis/Stanisław_Strumilin”