Michał Gołdys: Różnice pomiędzy wersjami

Skończył szkołę podstawową i w 1916 udał się na [[Litwa|Litwę]] w poszukiwaniu pracy, do 1919 pracował tam przy budowie linii kolejowej, potem przybył do [[Warszawa|Warszawy]] i został powołany do służby wojskowej; służył w 4 i 21 pp w [[Kielce|Kielcach]] i Warszawie. Od 1924 robotnik w różnych firmach w Warszawie, często zwalniany z pracy. Członek Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK) od 1924 (od 1930 [[Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej|KZMP]]), od 1928 działacz [[Komunistyczna Partia Polski|KPP]]. Sekretarz Komitetu Miejskiego (KM) KPP we Włochach p. Warszawą, 1931-1933 działacz w Okręgu Warszawa-Lewa Podmiejska. Później sekretarz okręgów KPP: Kielce, [[Radom]], [[Łomża]]. IV 1934 na stacji kolejowej we Włochach postrzelił legitymującego go policjanta i uciekł, po czym ukrywał się z powodu poszukiwania go przez policję. 23 VI 1936 został aresztowany i osadzony w warszawskim więzieniu, 7 X 1937 skazany na 15 lat więzienia za działalność komunistyczną i usiłowanie zabójstwa policjanta; po amnestii wyrok został zmniejszony do 8 lat więzienia i 10 lat utraty praw publicznych. Karę odbywał w więzieniach w Warszawie i [[Koronowo|Koronowie]], skąd wydostał się IX 1939 po ataku Niemiec na Polskę. Po kapitulacji Warszawy udał się na zajętą przez [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] Białostocczyznę, został mianowany rejonowym naczelnikiem Czerwonej Gwardii w [[Zambrów|Zambrowie]], później był dyrektorem rejonowego przemysłu młynarskiego. Delegat do Rady Delegatów Ludu Pracującego w Zambrowie. VI 1941 ewakuowany z rodziną do [[obwód saratowski|obwodu saratowskiego]], wkrótce zmobilizowany do [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], uczestniczył w [[bitwa pod Stalingradem|bitwie pod Stalingradem]]. Później wstąpił do [[1 Warszawska Dywizja Piechoty|1 DP im. T. Kościuszki]], zastępca dowódcy 1. samodzielnego batalionu moździerzy ds. politycznych. Wiosną 1944 skierowany do Wyższej Szkoły Oficerów Polityczno-Wychowawczych w [[Moskwa|Moskwie]], niedługo potem jako dowódca grupy desantowej w stopniu porucznika zrzucony do [[Puszcza Nalibocka|Puszczy Nalibockiej]] w rejon sowieckiego zgrupowania partyzanckiego W. Czernyszewa, gdzie został dowódcą utworzonego oddziału partyzanckiego - 1 Batalionu Warszawskiego Pułku Piechoty im. T. Kościuszki, który stoczył kilka potyczek z okupantem, po czym został wysłany do [[Białystok|Białegostoku]] i rozwiązany. VIII 1944 mianowany starostą Łomży przez pełnomocnika [[Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego|PKWN]]. Wstąpił do [[Polska Partia Robotnicza|PPR]], w 1945 był członkiem egzekutywy Komitetu Powiatowego (KP) PPr w Rawie Mazowieckiej. X 1944 przeniesiony do pracy w UB, 23 I - 1 V 1945 szef [[Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego|PUBP]] w Rawie Mazowieckiej. 1945 aresztowany za nadużycie władzy i skazany przez sąd wojskowy w [[Łódź|Łodzi]] na 10 lat więzienia; zwolniony po 5 latach na podstawie amnestii. 1950-1952 urzędnik w spółdzielczości w Białymstoku i [[Legionowo|Legionowie]]. Później pracownik Wojewódzkiej Centrali Handlowej w Olsztynie. 1959 [[Rada Państwa (Polska)|Rada Państwa PRL]] skorzystała z prawa łaski i zarządziła zatarcie skazania Michała Gołdysa. W 1960 został przyjęty do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]] i otrzymał rentę dla zasłużonych. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]] i [[Krzyż Partyzancki|Krzyżem Partyzanckim]]. Został pochowany na [[Cmentarz Komunalny w Olsztynie|Cmentarzu Komunalnym przy ul. Poprzecznej]]<ref>https://msipmo.olsztyn.eu/zck/?gpmap=gp0&bbox=7466514.676309795,5962252.559117349,7468538.213690204,5963135.210882653&utm_source=iMapClient&utm_medium=startPanel&utm_campaign=MSIPMOZCK2016</ref>.