24 910
edycji
Hoyerswerda: Różnice pomiędzy wersjami
m
→Miasto częścią Śląska: prowincja Śląsk to nie Śląsk
(Zmiana tablic rejestracyjnych wg wersji niemieckiej) |
m (→Miasto częścią Śląska: prowincja Śląsk to nie Śląsk) |
||
|
W czasie [[III wojna północna|III wojny północnej]] w 1707 stacjonowały w mieście wojska szwedzkie<ref>J. G. Paulitz, Op. cit., s. 240</ref>. W 1759 Prusacy zwyciężyli Austriaków w [[Bitwa pod Hoyerswerda|bitwie pod Hoyerswerdą]]{{r|drw}}. W mieście zamieszkiwał pułkownik [[Jan Michał Dąbrowski (pułkownik)|Jan Michał Dąbrowski]], tu też w latach sześćdziesiątych [[XVIII wiek]]u dorastał jego syn [[Jan Henryk Dąbrowski]]<ref>{{Cytuj | url=http://www.legiony1807.eu/index.php?s=b&p=2 | tytuł=Legiony 1807<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.legiony1807.eu | język=pl | data dostępu=2017-11-23}}</ref>{{r|drw}}. W 1781 zamek stał się własnością publiczną, mieszcząc odtąd różne urzędy{{r|hoy}}. W 1806 miasto zostało częścią [[Królestwo Saksonii|Królestwa Saksonii]], połączonego w latach 1807-1815 unią z [[Księstwo Warszawskie|Księstwem Warszawskim]].
=== Miasto częścią
[[Plik:20679-Hoyerswerda-1917-Markt-Brück & Sohn Kunstverlag.jpg|mały|lewo|Rynek w 1917 r.]]
W 1815 r. na mocy postanowień [[kongres wiedeński|kongresu wiedeńskiego]] wraz z częścią Górnych Łużyc miasto zostało oderwane od [[Królestwo Saksonii|Saksonii]] i przyłączone do [[Królestwo Prus|Prus]]. W 1825 zostało włączone w granice [[Rejencja legnicka|rejencji legnickiej]] [[Śląsk (prowincja)|
W miasteczku w październiku 1912 r. założono organizację [[Serbołużyczanie|Serbołużyczan]], [[Domowina]] i wybrano jej zarząd<ref>Jan Šołta: ''Zarys dziejów Serbołużyczan'', Wrocław 1984, s. 98.</ref>. W 1918 r. miasto było widownią demonstracji Serbołużyczan protestujących przeciwko polityce wynaradawiania Łużyczan prowadzonej w pruskiej i saskiej części Łużyc<ref>Jan Šołta: ''Zarys dziejów Serbołużyczan'', Wrocław 1984, s. 104.</ref>. W 1921 r. na konferencji delagatów Domowiny w Hoyerswerdzie potępiono politykę germanizacji Łużyczan prowadzoną przez Niemcy<ref>Jan Šołta: ''Zarys dziejów Serbołużyczan'', Wrocław 1984, s. 110.</ref>.
| |||