Rakieta dodatkowa na paliwo stałe systemu STS: Różnice pomiędzy wersjami

Korpus [[silnik]]a składa się z jedenastu osobnych sekcji wykonanych z [[obróbka cieplna|obrabianej cieplnie]] [[stal niskostopowa|stali niskostopowej]] wysokiej wytrzymałości D6AC. Sekcje były następnie [[obróbka skrawaniem|obrabiane skrawaniem]] do średnicy zewnętrznej 3,708 m z dokładnością do 0,1 mm i grubości ścianki 12,7 mm z dokładnościdokładnością do 0,05 mm. Każda sekcja jest zakończona łącznikiem strzemiączkowym umożliwiającym połączenie z sekcją sąsiednią. Trwałość złącza międzysegmentowego uzyskuje się poprzez połączenie segmentów za pomogą 177 sworzni. Miejsce to jest następnie wzmacniane paskiem z [[włókno szklane|włókna szklanego]], na który jest naklejana gumowa nakładka. Szczelność złącza zapewniają dwa [[O-ring|O-ringi]] (pierścienie uszczelniające o przekroju kołowym) ułożone w płytkich rowkach: podstawowy na górze, rezerwowy na dole. Przed wypełnieniem materiałami pędnymi sekcje są wstępnie składane w cztery większe segmenty. Wnętrze każdego z nich pokrywa się [[izolacja|izolacją]] gumową uniemożliwiającą oddziaływanie gorących produktów spalania na [[Metale|metalowe]] ścianki silnika. Paliwem jest [[Glin#Pył glinowy|pył aluminiowy]] (16%), a utleniaczem [[nadchloran amonu]] (69,83%). Resztę stanowi spoiwo – [[PBAN|poli(butadien-akrylonitryl)]] oraz [[Epitlenki|epoksyd]] jako utwardzacz (2%). W mieszance są też śladowe ilości (0,17%) [[tlenki żelaza|tlenku żelaza]], który służy do regulacji szybkości spalania – ([[katalizator]]). Po utwardzeniu spoiwa materiały pędne mają konsystencję i [[Barwa|kolor]] [[brud]]nej [[gumka do ścierania|gumki do ścierania]]. Ładunek materiałów pędnych jest specjalnie kształtowany. W najwyższym segmencie powierzchnia spalania ma kształt jedenastoramiennej gwiazdy. Schodząc niżej staje się ona [[Walec (bryła)|walcowa]] lub [[Stożek (bryła)|stożkowa]] o niewielkim stopniu rozbieżności.