Ołówek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 61267284 autorstwa Marek Mazurkiewicz (dyskusja) https://pl.wiktionary.org/wiki/jednorazowy Znacznik: Anulowanie edycji |
++ |
||
Linia 1:
{{inne znaczenia|narzędzia piśmienniczego|[[Dom Akademicki „Ołówek”]]}}
[[Plik:Olowk automat RB.jpg|thumb|Ołówki automatyczne]]
[[Plik:Olowki RB.jpg|thumb|Ołówki: ciesielski, z gumką, oraz zwykłe]]
Linia 9 ⟶ 8:
== Historia ==
Polska nazwa pochodzi od [[ołów|ołowiu]], który był używany do pisania w [[Starożytny Egipt|starożytnym Egipcie]], [[Starożytna Grecja|Grecji]] oraz [[Starożytny Rzym|Rzymie]]. Do XIV wieku europejscy artyści używali prętów ołowianych, cynkowych lub ze srebra do tworzenia jasnoszarych rysunków zwanych ''silver-point''. W XVI wieku [[Szwajcaria|Szwajcar]] [[Konrad Gesner]] opisał w rozprawie o skamielinach pt. ''De omni rerum fossilium genere, gemmis, lapidibus metallis, et huiusmedi...'' pręt do pisania w drewnianej oprawce. Gdy w 1564 roku w [[Borrowdale]] w [[Anglia|Anglii]] znaleziono czysty [[grafit]], zaczęto go używać zamiast ołowiu, jednak nazwa ''ołówek'' pozostała.
W 1662 r. Friederich Stadler wytwarza wkładki grafitowe osadzone w drewnie oraz ekskluzywne, osadzone w metalu, w trakcie zużycia wykręcane{{R|kronika}}.
Rysunki ołówkami wykonywali artyści tacy jak [[Le Corbusier]] i [[Picasso]]<ref>{{Cytuj | url=https://www.moma.org/collection/works/36622 | tytuł=Pablo Picasso. La Source. July 8, 1921 | MoMA<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.moma.org | data dostępu=2018-11-19}}</ref>.▼
W 1790 r. niezależnie Nicolas Conte i Josef Hardtmuth produkowali ołówki w których materiałem pisarskim była mieszanina oczyszczonego grafitu zmieszanego z glinką. Wkład był trwale osadzony w drewnie i przewidywano temperowanie w miarę zużywania siędrewna{{R|kronika}}.
Ołówek z [[gumka do ścierania|gumką]] opatentowano w 1858 roku.
▲Rysunki ołówkami wykonywali artyści tacy jak [[Le Corbusier]] i [[Picasso]]<ref>{{Cytuj | url=https://www.moma.org/collection/works/36622 | tytuł=Pablo Picasso. La Source. July 8, 1921
== Zasada działania ==
Linia 45 ⟶ 50:
Ołówkiem kopiowym pisać można – prócz papieru i drewna – także na innym podłożu, np. na skórze.
Stosowany dawniej powszechnie w ołówkach kopiowych [[błękit anilinowy]] jest trujący, toteż zdarzały się przypadki martwicy tkanek zanieczyszczonych tym barwnikiem: dochodziło zazwyczaj do oparzeń śluzówki jamy ustnej (od częstego ślinienia ołówka językiem lub trzymania jego końca w ustach) bądź oczu (np. od zaprószenia oka drobinami rdzenia ołówka). Barwnik anilinowy niszczy czerwone ciałka krwi, stąd też może doprowadzić do [[Niedokrwistość|anemii]] (niedokrwistości)<ref>{{cytuj pismo |pmid=17857706 |tytuł=Indelible Pencil Injuries to the Hands |pmc=1385664 |rok=1941 |nazwisko=Mason|imię=M.L.|nazwisko2=Allen|imię2=H.S. |wolumin=113 |numer=1 |strony=132 |czasopismo=Annals of Surgery |doi=10.1097/00000658-194101000-00017}}</ref><ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Owen |imię=David |tytuł=Copies in Seconds: How a Lone Inventor and an Unknown Company Created the Biggest Communication Breakthrough Since Gutenberg--Chester Carlson and the Birth of the Xerox Machine |url= https://books.google.com/books?id=QbFobeCexgsC&pg=PA40 |data dostępu=28 September 2013 |rok=2008 |wydawca=Simon & Schuster |isbn=978-1-4165-9832-9 |strony=40-42}}</ref>.
== Przypisy ==
{{Przypisy
<ref name = "kronika">
{{cytuj książkę
|autor =
| tytuł = Kronika techniki
| wydawca = Wydawnictwo "Kronika"
| miejsce = Warszawa
| rok = 1992
| strony = 123, 161
| isbn = 83-900331-3-5
}}</ref>}}
== Linki zewnętrzne ==
| |||