Wikipedysta:Mariusz Swornóg/brudnopis/szybki atak: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
rozbudowa
rozbudowa
Linia 13:
Szybki atak rozpoczyna się natychmiast po wejściu drużyny w posiadanie piłki<ref name="TK142"/>. Atakujący biegną w kierunku kosza przeciwnika najszybciej jak potrafią<ref name="Arlet161"/>. W szybkim ataku piłka przemieszcza się przede wszystkim w formie dalekich [[podanie (koszykówka)|podań]], a ewentualne [[kozłowanie]] odbywa się w formie ''[[kozłowanie#Rodzaje kozła|kozłowania przyspieszającego]]''<ref name="Arlet161"/>.
 
Szybki atak nie może być chaotyczny, powinien stanowić dobrze zorganizowane, przemyślane działanie, oparte na określonych regułach<ref name="TK144"/>. Taki atak nie może być jednak zbyt szczegółowo opracowany, ponieważ nie jest atakiem pozycyjnym – musi pozostawić pewne elementy losowości, aby nie został przez przeciwnika rozpracowany i unieszkodliwiony<ref name="TK144"/>. Struktura szybkiego ataku składa się z czterech faz:
Struktura szybkiego ataku składa się z czterech faz:
 
# wykonanie pierwszego podania po wejściu zawodnika w [[posiadanie piłki]];
Linia 20:
# kontynuacja ataku<ref name="Arlet161"/>.
 
Kluczowym elementem decydującym o skuteczności kontrataku jest faza pierwsza<ref name="Arlet162"/>. Zawodnik, który wszedł w posiadanie piłki powinien natychmiast powiadomić o tym swoją drużynę, używając ustalonego wcześniej słownego sygnału, np. „moja”, „mam” lub „piłka”, co poinformuje pozostałych [[członek drużyny (koszykówka)|członków drużyny]] o potrzebie jak najszybszego ruszenia do szybkiego ataku<ref name="Arlet162"/>. Zawodnik, który przejął posiadanie piłki, powinien wykonać [[piwot]] w kierunku kosza przeciwnika<ref name="Arlet162"/>, może również rozpocząć przemieszczanie się na wolną pozycję wysuniętą jak najdalej w kierunku kosza przeciwnika<ref name="TK144"/>. Pierwsze podanie powinno być wykonane jak najszybciej, ponieważ czas upływający do wykonania pierwszego podania jest odwrotnie proporcjonalny do prawdopodobieństwa uzyskania przewagi liczebnej<ref name="Arlet162"/>. Najkorzystniejszą sytuacją jest wykonanie podania długiego bezpośrednio pod sam kosz przeciwnika do zawodnika wbiegającego na [[dwutakt]]<ref name="Arlet162"/>. Jeżeli takie podanie nie jest możliwe, należy wykonać podanie do zawodnika biegnącego najlepiej w tym samym pasie działania, w którym znajduje się zawodnik posiadający piłkę, unikając podań do pasa środkowego<ref name="Arlet162"/><ref name="TK145"/>. Ważnej jest, aby zawodnik ten znajdujący się w bocznym pasie działania nie zbliżył się zanadto do linii ograniczającej boisko<ref name="TK145"/>. Rolą znajdujących się najbliżej zawodników bez piłki jest jak najszybsze wyjście na wolną pozycję, umożliwiając graczowi z piłką wykonanie szybkiego i nienarażonego na przechwycenie podania<ref name="TK144"/>. W ostateczności, jeżeli takie podanie również nie jest możliwe, posiadający piłkę zawodnik powinien rozpocząć kozłowanie<ref name="Arlet162"/><ref name="TK145"/>.
 
W drugiej fazie atakujący biegną najszybciej jak potrafią w kierunku kosza przeciwnika, zajmując dwa skrajne (w przypadku przewagi 2 na 1) lub wszystkie trzy pasy działań (w przypadku przewagi 3 na 2)<ref name="Arlet163"/>. Przy przewadze 3 na 2 zawodnik z piłką możepowinien znaleźć się na środkowym pasie działania (zawodnik, który otrzymał pierwsze podanie może wbiec z piłką w pas środkowy lub wykonać drugie podanie do zawodnika już znajdującego się w tym pasie), a pozostali dwaj zawodnicy powinni przemieszczać się jak najszerzej pasem lewym bocznym i prawym bocznym<ref name="Arlet163"/><ref name="TK145"/>. Atakujący posiadający piłkę powinien kontynuować przemieszczanie się pasem środkowym aż do wysokości linii rzutów wolnych na polu ataku<ref name="TK145"/>. W ten sposób do samego końca akcji zagraża obrońcom potrójnie: może podać do atakującego na pasie lewym bocznym, podać do atakującego na pasie prawym bocznym lub samodzielnie wykonać rzut<ref name="TK145"/>.
 
Faza trzecia polega na skorzystaniu z osiągniętej przewagi<ref name="TK147"/>. Atakujący nie powinni w żadnym wypadku przerywać biegu w kierunku kosza przeciwnika, jednocześnie starając się sprowokować obrońców do opuszczenia ''otwartej'' pozycji obronnej i doskoczenia do wybranego atakującego<ref name="TK147"/>. Zawodnicy w pasach bocznych biegną pod kosz i jeśli nie są kryci, dobiegają pod sam kosz, dostają w tamtym miejscu piłkę i wykonują rzut spod kosza, a jeśli obrońcy do nich doskoczyli, to w wyniku przewagi liczebnej oznacza to, że zawodnik z piłką nie jest kryty i to on może zbliżyć się do kosza i oddać celny rzut z dogodnej pozycji<ref name="TK147"/>. Jeżeli kontratak nie doprowadził do przewagi liczebnej (np. 3 na 2), lecz doprowadził do równowagi sił (np. 2 na 2), atakujący mogą zastosować taktykę polegającą na podaniu piłki do zawodnika w pasie bocznym i wbiegnięciu pod kosz celem otrzymania piłki na dwutakt<ref name="TK147"/>.
<ref name="TK144"/>
 
== Podstawowe formy szybkiego ataku ==
Linia 30:
Ze względu na wysoki poziom nieprzewidywalności szybkiego ataku oraz uzyskiwaną w jego wyniku przewagę liczebną atakujących, do kontrataku nie jest przyporządkowany żaden konkretny [[obrona (koszykówka)|system obrony]]<ref name="TK142"/>. Najmniej skuteczną formą obrony przeciwko kontratakowi jest [[obrona strefowa]], ponieważ jej skuteczność wynika z zagęszczenia liczby obrońców na określonym obszarze boiska, co nie jest możliwe przy przewadze liczebnej atakujących<ref name="TK142"/>. Najbardziej skuteczną formą obrony przeciwko kontratakowi jest pressing na całym boisku<ref name="Arlet151"/>.
 
Istnieją jednak pewne ogólne zasady obrony przeciwko szybkiemu atakowi<ref name="Arlet151"/>. Jeśli kontratak nastąpił w wyniku przechwycenia podania, skuteczna obrona jest prawie niemożliwa, ponieważ dla drużyny jest to całkowicie zaskakująca zamiana roli i jedyną możliwością jest jak najszybszy powrót zawodników na swoją połowę boiska<ref name="Arlet151"/>. Jeżeli przeciwnik wszedł w posiadanie piłki w wyniku zebrania piłki z kosza, to rolą obrońców jest doskoczenie do zawodnika, który zebrał piłkę (nawet [[podwojenie (koszykówka)|podwajając krycie]]) oraz [[odcięcie (koszykówka)|odcięcie]] zawodnika, który najprawdopodobniej miałby otrzymać pierwsze podanie<ref name="Arlet151"/><ref name="TK158"/>. Kryjący zawodnika z piłką powinni zwrócić szczególną uwagę na jego silniejszą rękę, aby zablokować możliwość długich podań na drugi koniec boiska<ref name="TK158"/>. Pozostali zawodnicy powinni najszybciej jak potrafią biec na swoją połowę boiska środkowym pasem działania<ref name="Arlet151"/><ref name="TK158"/>. Zawodnicy na polu obrony mogą zakończyć bieg i zająć ustaloną pozycję dopiero, gdy minięta przez nich zostanie wysokość na której znajduje się piłka<ref name="Arlet151"/>. Jeśli atakujący przemieszczają piłkę w kierunku kosza, zadaniem obrońców jest uniemożliwienie przedostania się piłki na środkowy pas działania, w szczególności pod kosz<ref name="Arlet151"/><ref name="TK158"/>. Zawodnik kozłujący piłkę powinien być przez obrońców „spychany” w kierunku [[Oznaczenia poziome na boisku do koszykówki|linii ograniczających boisko]]<ref name="Arlet151"/><ref name="TK158"/>.
 
=== Obrona przeciwko przewadze 2 na 1 ===
 
Prawie niemożliwe jest, by przewaga 2 na 1 zakończyła się sukcesem obrońcy, dlatego obrona w takiej sytuacji powinna skupiać się na opóźnieniu wykonania rzutu przez atakujących, aby pozostali obrońcy zdążyli dotrzeć na tę część boiska<ref name="Arlet152"/>. Obrońca powinien ustawić się w rejonie linii rzutów wolnych<ref name="Arlet152"/>. Jeśli atakujący znajdują się jeszcze daleko od kosza, obrońca powinien czekać, by atakujący nadal kozłował – ponieważ kozłowanie jest wolniejsze od podań, jest to wtedy sytuacja korzystna dla obrońcy, ponieważ daje szansę na powrót do obrony innych członków drużyny<ref name="Arlet152"/>. Jeśli atakujący znajdują się już w niedużej odległości, obrońca powinien zbliżyć się do zawodnika z piłką i „zepchnąć” do linii ograniczającej boisko, aby zmusić go do zatrzymania – a następnie odskoczyć do drugiego zawodnika, ponieważ istnieje wtedy szansa na zdobycie posiadania piłki w wyniku przechwycenia podania od zatrzymanego atakującego<ref name="Arlet152"/><ref name="TK158"/>. Jeśli nie jest możliwe zatrzymanie akcji przeciwnika, działania obrońcy powinny „zmusić” przeciwnika do oddania rzutu z półdystansu zamiast spod kosza<ref name="TK158"/>.
 
=== Obrona przeciwko przewadze 3 na 2 ===
Linia 42:
=== Obrona przeciwko innym przewagom ===
 
W innych przypadkach obrońcy mogą stosować w różnych wariantach metody znane z obrony 2: na 1 i 3: na 2, pamiętając przede wszystkim aby agresywnie kryć zawodnika z piłką, a po „zepchnięciu” go do linii bocznej pozostałych zawodników kryć ''od piłki''<ref name="Arlet152"/>. Utrudniać rozegranie akcji atakującym można m.in. poprzez umiejętne doskakiwanie i odskakiwanie od przeciwników, co zaburzy dynamikę ich gry<ref name="TK158"/>.
 
== Przypisy ==
 
Linia 50 ⟶ 51:
<ref name="TK143">Hannes Neumann, ''Trening koszykówki. Taktyka, technika, kondycja'', Wydawnictwo Marszałek & Marszałek, ISBN 89-908537-4-4; s. 143</ref>
<ref name="TK144">Hannes Neumann, ''Trening koszykówki. Taktyka, technika, kondycja'', Wydawnictwo Marszałek & Marszałek, ISBN 89-908537-4-4; s. 144</ref>
<ref name="TK145">Hannes Neumann, ''Trening koszykówki. Taktyka, technika, kondycja'', Wydawnictwo Marszałek & Marszałek, ISBN 89-908537-4-4; s. 145</ref>
<ref name="TK147">Hannes Neumann, ''Trening koszykówki. Taktyka, technika, kondycja'', Wydawnictwo Marszałek & Marszałek, ISBN 89-908537-4-4; s. 147</ref>
<ref name="TK158">Hannes Neumann, ''Trening koszykówki. Taktyka, technika, kondycja'', Wydawnictwo Marszałek & Marszałek, ISBN 89-908537-4-4; s. 158</ref>
 
<ref name="Pozn62">Andrzej Wojakowski, ''Koszykówka'', Monografie Podręczniki Skrypty AWF w Poznaniu nr 69, Poznań 1987, ISSN 0137-9755; s. 62</ref>