Aleksy Zarycki: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Życiorys ==

 

Podczas sowieckich prześladowań [[Kościół unicki|unitów]] odmówił przejścia na [[prawosławie]], w związku z czym został aresztowany i po długotrwałym procesie skazany 29 maja 1948 roku na osiem lat więzienia. Przetrzymywano go w różnych obozach na terenie obwodów: [[Obwód irkucki|irkuckiego]], [[Obwód kemerowski|kemerowskiego]], [[Obwód omski|omskiego]], [[Obwód karagandyjski|karagandyjskiego]] oraz w [[Mordowia|Mordowii]]. Wszędzie prowadził tajną działalność kapłańską. 31 grudnia 1954 roku został zwolniony, ale zesłano go do [[Karaganda|Karagandy]], gdzie dzięki usilnym zabiegom udało mu się w 1956 roku otworzyć kościół greckokatolicki, który jednak wkrótce został zamknięty. W maju tego roku otrzymał zgodę na powrót na [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|Ukrainę]], ale z niej nie skorzystał, pozostając na służbie wiernych w Karagandzie. Opanował liturgię łacińską, aby służyć również lokalnym [[katolicyzm|katolikom]]. Odbywał liczne podróże misyjne w okolice Karagandy. Ponownie aresztowano go w 1957 roku, po spotkaniu z arcybiskupem [[Josyf Slipyj|Josyfem Slipym]], który przymusowo przebywał w domu starców w [[Kraj Krasnojarski|Kraju Krasnojarskim]]<ref name=milu>{{Cytuj stronę | url = https://milujciesie.org.pl/archipelag-sladow-boga-cz-3.html | tytuł = Archipelag śladów Boga, cz. 3 | autor = Teresa Tyszkiewicz | opublikowany = [[Miłujcie się!]] | data = 21.11.2016 | data dostępu = 2021-01-16}}</ref>, jednak po kilku dniach odzyskał wolność<ref name=Kaza/>.