Joshua Pim: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Erwin-Bot (dyskusja | edycje)
+Urodzeni w 1869 +Zmarli w 1942
m linkfix
Linia 7:
Sukcesy deblowe Pima na Wimbledonie nie zakończyły się na wygranej w 1890. Wprawdzie rok później przegrał w ''challenge round'' z braćmi Baddeleyami (Wilfredem i [[Herbert Baddeley|Herbertem]]), ale w 1893 odzyskał tytuł (ponownie ze Stokerem), po pokonaniu [[Harold Barlow|Harolda Barlowa]] i [[Ernest Lewis|Ernesta Lewisa]]. W 1894 Irlandczycy nie bronili tytułu deblowego. W parze z [[Harold Mahony|Haroldem Mahony'm]] Pim doszedł do finału turnieju pretendentów w 1892 (kiedy na rok przerwał współpracę ze Stokerem), ale przegrał z Lewisem i Barlowem.
 
Poza Wimbledonem Joshua Pim triumfował trzykrotnie w mistrzostwach Irlandii (1893, 1894, 1895). W połowie [[lata 90. XIX wieku|lat 90.]] zawiesił swą karierę i skoncentrował się na pracy lekarza. Powrócił do tenisa w [[1902]], kiedy niespodziewanie zajął miejsce [[LaurieLawrence Doherty|Laurie Doherty'ego]] w reprezentacji Wysp Brytyjskich w [[Puchar Davisa|Pucharze Davisa]]. Występ reprezentacyjny Pima, pod pseudonimem "Mr X", nie wypadł okazale - przegrał oba swoje mecze, z [[Malcolm Whitman|Malcolmem Whitmanem]] i [[William Larned|Williamem Larnedem]], czym przesądził o porażce Brytyjczyków z Amerykanami.
 
Wysoko cenił grę Pima znany amerykański dziennikarz tenisowy [[Wallis Myers]], który pisał: "Mając swój dobry dzień Pim był prawie nie do pokonania, posyłając piłki z bezbłędną precyzją tam gdzie chciał".