Zofia Kuratowska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linkowań, na zlecenie |
|||
Linia 24:
}}
[[Plik:Nagrobek zofia kuratowska.JPG|mały|Grób rodziny Kuratowskich na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]]]]
'''Zofia Kuratowska''' (ur. [[20 lipca]] [[1931]] w [[Skolimów-Konstancin|Skolimowie]], zm. [[8 czerwca]] [[1999]] w [[Pretoria|Pretorii]]) – polska lekarka, specjalistka w zakresie [[hematologia|hematologii]], [[Tytuł
== Życiorys ==
Podczas [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] była kolporterką „[[Biuletyn Informacyjny|Biuletynu Informacyjnego]]”. W 1955 ukończyła studia medyczne na [[Warszawski Uniwersytet Medyczny|Akademii Medycznej w Warszawie]]. [[Doktor (stopień naukowy)|Stopień doktorski]] uzyskała w 1962, a [[Habilitacja|habilitację]] w 1970<ref>{{Cytuj stronę|tytuł = Zofia Kuratowska |url = http://ie.senat.gov.pl/k3/senat/Senator/pdf/kuratowska.pdf|opublikowany=senat.pl|data dostępu=10 października 2018}}</ref>. W 1989 otrzymała [[Tytuł
Od 1980 była członkinią [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|„Solidarności”]], w 1989 uczestniczyła w obradach [[Okrągły Stół (Polska)|Okrągłego Stołu]] w podzespole do spraw zdrowia, współtworzyła następnie [[Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna]], [[Unia Demokratyczna|Unię Demokratyczną]] i [[Unia Wolności|Unię Wolności]]. W latach 1989–1997 sprawowała mandat senatora [[Senatorowie I kadencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (1989–1991)|I]], [[Senatorowie II kadencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (1991–1993)|II]] i [[Senatorowie III kadencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (1993–1997)|III kadencji]], w [[Senat Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji (1989–1991)|I]] i [[Senat Rzeczypospolitej Polskiej III kadencji (1993–1997)|III]] pełniła urząd [[wicemarszałek Senatu|wicemarszałka Senatu]]. W 1997 nie ubiegała się o reelekcję. W lutym następnego roku objęła stanowisko [[Ambasada RP w Pretorii|ambasadora RP w Południowej Afryce]]. Została [[Akredytacja|akredytowana]] również w [[Namibia|Namibii]], [[Lesotho]], [[Eswatini|Suazi]] i [[Botswana|Botswanie]]<ref>Krzysztof Szczepanik, Anna Herman-Łukasik, Barbara Janicka (red.), ''Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom 4, Afryka i Bliski Wschód 1918–2009'', Wydawnictwo Askon, Warszawa 2010, s. 39, 167, 211, 230, 248.</ref>. Kadencję na tym stanowsku przerwała jej śmierć.
| |||