Złota jedenastka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linkowań, na zlecenie |
|||
Linia 33:
W 84. minucie [[Hans Schäfer]] podał główką do [[Helmut Rahn|Helmuta Rahna]], który zdobył bramkę dla [[Reprezentacja Niemiec w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji RFN]] na 3:2<ref>[http://www.igol.pl/article,20720.html Futbol jest Wielki: Cud w Bernie]</ref>, a następnie strzał ''„nie do obrony”'' [[Zoltán Czibor|Zoltána Czibora]] został obroniony przez [[bramkarz]]a [[Toni Turek|Toniego Turka]]<ref>[http://www.youtube.com/watch?v=fmo6o0NU2iU Obrona strzału Toniego Turka na YouTube]</ref>.
W 87. minucie [[Ferenc Puskás]] trafił do bramki przeciwników na 3:3, jednak [[Anglia|angielski]] sędzia [[William King (pisarz)|William King]], nie uznał gola sądząc, że [[Ferenc Puskás]] znajdował się na pozycji spalonej<ref>[[Stefan Szczepłek]]: „Moja historia futbolu. Tom 1 – ŚWIAT”, Warszawa 2007, {{ISBN|978-83-86038-78-7}}, s. 69-70</ref>.
Mecz zakończył się wynikiem 3:2 dla [[Reprezentacja Niemiec w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji RFN]], którzy zostali sensacyjnie mistrzami świata, gdyż nie dawano im szans na wyjście z grupy, a co dopiero na wygranie tego turnieju. [[Reprezentacja Niemiec w piłce nożnej mężczyzn|Reprezentacja RFN]] przerwała również niesamowitą passę ''Złotej jedenastki'', która w latach [[1950]]-[[1954]] rozegrała wszystkie 32 mecze bez porażki, ze względu na co ten mecz później został nazwany ''[[Cud w Bernie|Cudem w Bernie]]''.
| |||