Dziewanna (mitologia): Różnice pomiędzy wersjami

Podczas chrystianizacji Dziewanna mogła zostać zastąpiona przez Matkę Boską Gromniczną{{odn|Kurek|2020|s=7}}. Legenda polska mówi, że chodzi ona w lutowe noce i chroni pola przed zamarznięciem. W ikonografii przedstawiana jest razem z wilkiem (lub wilkami), którego ochroniła przed śmiercią ze strony chłopów, i którego uczyniła swoim sługą, z koszyczkiem lub gniazdem [[Skowronki|skowronków]] u stóp, których pisk miał zwiastować rychłe przyjście wiosny. W rękach zawsze trzyma [[Gromnica|gromnicę]], której używano do wróżb, ochrony domu przed wilkami, piorunami czy złem, od gromnicy przypalano dzieciom włosy by ochronić je przed chorobą uszu. Gromnica często występuje w powiedzeniach dotyczących przyjścia wiosny{{r|MBG}}{{odn|Kurek|2020|s=4-10}}. Z dziewanny dawniej robiono knoty do gromnic{{odn|Kurek|2020|s=7}} i nazywano ją czasami ''knotnicą'', ''królewską świecą''{{odn|Cieśla|1991|s=145}} czy ''warkoczem Matki Boskiej''{{odn|Szyjewski|2003|s=135}}. Łączenie święta Matki Boskiej Gromnicznej ([[Ofiarowanie Pańskie]]) z dzikimi zwierzętami ma zasięg ogólnosłowiański.
{{Zobacz (zobacz: [[też|gromnica w tradycji Słowian]]).}}