Dozór policyjny: Różnice pomiędzy wersjami

*Kodeks Karny Rzeszy Niemieckiej z 15 maja 1871 w § 38 głosił ''Obok kary na wolności może być orzeczona w wypadkach ustawą przewidzianych dopuszczalność dozoru policyjnego'' w okresie do 5 lat od chwili odbycia kary pozbawienia wolności. W ramach dozoru policja mogła zabronić pobytu w określonych przez nią miejscowościach, jeśli skazany był cudzoziemcem wydalić go z obszaru państwa, przeszukania w jego domu nie podlegały ograniczeniom co do pory ich odbywania<ref>[https://de.wikisource.org/wiki/Strafgesetzbuch_f%C3%BCr_das_Deutsche_Reich_(1871)#.C2.A7._38. Strafgesetzbuch für das Deutsche Reich (15. Mai 1871)]</ref>. Dozór mógł być orzekany np. przy odgrywaniu kierowniczej roli w napaści tłumu na osobę lub [[mienie]] (par. 125), za [[stręczycielstwo]] (§ 180n), [[kradzież]] lub [[Defraudacja|sprzeniewierzenie]] (§ 248), [[rozbój]] lub [[wymuszenie rozbójnicze]] (§ 256), [[kłusownictwo]] (§ 294).

*Rozporządzenie ustawodawcze Prezydenta RP z 24 października 1934 r. dotyczące ochrony [[Tajemnica państwowa|tajemnicy państwowej]]<ref>Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 24 października 1934 r. o niektórych przestępstwach przeciwko bezpieczeństwu państwa ({{Dziennik Ustaw|1934|94|851}})</ref> w art. 5 postanawiało, że w razie skazania za określone w rozporządzeniu przestępstwo popełnione umyślnie na karę ponad rok więzienia, sąd zarządzał, jako środek zabezpieczający, rozciągnięcie nad skazanym dozoru policyjnego na czas od roku do lat 5. Rozciągnięcie dozoru policyjnego pociągało za sobą skutki:

a) powiatowa władza administracji ogólnej mogła oddanemu pod dozór zabronić pobytu w pewnych okręgach lub miejscowościach, bądź wyznaczyć mu miejsce pobytu z tym skutkiem, że opuszczenie wyznaczonej miejscowości dopuszczalne było tylko za jej zezwoleniem;

b) oddany pod dozór obowiązany był zawiadomić powiatową władzę administracji ogólnej w ciągu 6 godzin o zmianie mieszkania lub miejsca pobytu;

c) przesyłki pocztowe, wysyłane przez oddanego pod dozór lub do niego nadchodzące, mogły być przeglądane przez powiatową władzę administracji ogólnej bez nakazu;

d) powiatowa władza administracji ogólnej mogła nakazać oddanemu pod dozór okresowe zgłaszanie się do niej lub do określonej jednostki policyjnej w celu złożenia wyjaśnień na temat swych zajęć, trybu życia i środków utrzymania; e) władza ta mogła w celu stwierdzenia prawdziwości zeznań oddanego pod dozór wkraczać o każdej porze do jego mieszkania. Zlekceważenie tych zakazów lub nakazów było [[wykroczenie]]m zagrożonym karą [[areszt]]u do 3 miesięcy i [[kara grzywny|grzywny]] do 3 000 złotych, albo jednej z tych kar (art. 23 d Rozporządzenia). Dekret Prezydenta RP z 22 listopada 1938 r. o ochronie niektórych interesów Państwa<ref>Dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z 22 listopada 1938 r. o ochronie niektórych interesów Państwa ({{Dziennik Ustaw|1938|91|623}})</ref> w art. 14 wprowadzał taki sam dozór jako środek zabezpieczający w razie skazania za zbrodnie stanu określone w art. 93 - 98 [[Kodeks Makarewicza|Kodeksu Karnego z 1932]].